Prowatina

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Prowatina
Ilustracja
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Grecja

Położenie

Epir

Głębokość

407 m

Data odkrycia

1965

Odkrywca

Ekipa uniwersytecka z Cambridge

Położenie na mapie Grecji
Mapa konturowa Grecji, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Prowatina”
Ziemia39°57′46″N 20°44′56″E/39,962778 20,748889

Prowatina (gr. Tripa Provatina - Przepaść Pasterka[1], ang. Provatina, też Ewe's Cave) – studnia jaskiniowa w Grecji, zlokalizowana w Epirze, na północ od Janiny, w pobliżu miejscowości Mikro Papingo, na wapiennym płaskowyżu Astraka (2436 m n.p.m.). W momencie odkrycia była najgłębszą znaną studnią jaskiniową w Europie i drugą na świecie (po El Sótano w Meksyku)[2]. Jej otwór znajduje się na wysokości ok. 1900 m n.p.m., w stromym stoku tuż nad północno-zachodnią krawędzią płaskowyżu[1]. Ma 407 metrów głębokości[3].

Eksploracja[edytuj | edytuj kod]

Jaskinia została odkryta, dzięki informacjom lokalnych pasterzy, przez ekipę uniwersytecką z Cambridge w 1965. W 1966 Jim Eyre osiągnął w niej głębokość 156 metrów, a w 1967 kolejna wyprawa dotarła do głębokości około 200 metrów. W 1968 przygotowano dwie konkurencyjne angielskie wyprawy z udziałem m.in. Pete’a Liveseya i Siona O’Niela. 1 października 1977 r. jaskinię eksplorował polsko-słowacki zespół w składzie Christian Parma i Gustáv Stibrányi[2]. W 1981[4] pierwszego kobiecego przejścia Prowatiny dokonała polska speleolożkaEwa Bartosz (-390 metrów)[5], członkini pierwszej kobiecej wyprawy do tej jaskini, kierowanej przez Annę Antkiewicz.

Budowa[edytuj | edytuj kod]

Jaskinia jest prostym, pionowym kominem, którego dnem przepływa podziemny strumień (prawdopodobnie istnieją kolejne, niższe, nieodkryte partie). Dno zaścielają głazy[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Gustáv Stibrányi: Kras planiny Astraka a priepasť Provatina [w:] Slovenský kras R. XVIII, 1980, s. 225-230 [1]
  2. a b c Christian Parma, Najgłębsza studnia Europy, w: Poznaj Świat, nr 5/1978, s.27-29, ISSN 0032-6143
  3. SKTJ, "Naj" w jaskiniach na świecie
  4. Biuletyn Speleoklubu Tatrzańskiego, Apoloniusz Rajwa, Jaskiniowa działalność zagraniczna
  5. Historia. Speleoklub Tatrzański. [dostęp 2017-08-15].