Przekrasek mróweczka

Przekrasek mróweczka
	Thanasimus formicarius
	(Linnaeus, 1758)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Rodzina	przekraskowate
Podrodzina	Clerinae
Rodzaj	Thanasimus
Gatunek	przekrasek mróweczka
Synonimy
	Attelabus formicarius Linnaeus, 1758; Clerus brevicollis Spinola, 1844; Clerus fasciatus Geoffroy, 1785; Thanasimus laterufus Corporaal, 1931; Thanasimus schaeferi Mequignon, 1949; Thanasimus assimilis Mequignon, 1948; Thanasimus hilaris Du Buysson, 1901;
	Attelabus formicarius Linnaeus, 1758; Clerus brevicollis Spinola, 1844; Clerus fasciatus Geoffroy, 1785; Thanasimus laterufus Corporaal, 1931; Thanasimus schaeferi Mequignon, 1949; Thanasimus assimilis Mequignon, 1948; Thanasimus hilaris Du Buysson, 1901;
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przekrasek mróweczka (Thanasimus formicarius) – gatunek chrząszcza z rodziny przekraskowatych. Bardzo pożyteczny ze względu na odżywianie się szkodnikami.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został w 1758 roku przez Karola Linneusza jako Attelabus formicarius^[1].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Ciało długości od 7 do 10 mm^[2]^[3], spłaszczone i wydłużone. Głowa czarna, gęsto i grubo punktowana, biało i czarno owłosiona, o czułkach brunatnoczerwonych. Przedplecze w przedniej części silnie wgniecione poprzecznie i czarne, dalej czerwone, a z tyłu mocno przewężone. Nasadowa część pokryw czerwona, pokryta punktami o średnicach większych niż odległości między nimi. Dalsza część pokryw czarna z dwiema przepaskami białego owłosienia. Spód ciała czerwony, rzadziej miejscami czarny. Odnóża o czerwonych stopach i smoliście brunatnych goleniach i udach^[3].

Larwa różowa^[2], wrzecionowata, skąpo owłosiona o długości do 18 mm, ostatni segment odwłoka zakończony tarczką z widełkowatym wyrostkiem^{[potrzebny przypis]}.

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Larwy są drapieżne, odżywiają się innymi owadami i ich larwami. Przebywają pod korą^[2]. Znajdywane są w chodnikach smolików, kózek, bogatków i większych korników^{[potrzebny przypis]}. Dorosłe osobniki polują na pniach i suchych konarach, szybko po nich biegając^[2]. W skład ich diety wchodzą przylatujące korniki^{[potrzebny przypis]}.

Z wymienionych względów uważanych za owada bardzo pożytecznego w leśnictwie^[2].

Rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]

Zamieszkuje Europę, Azję i Afrykę Północną. Introdukowany w Ameryce Północnej^[2]. W Polsce najpospolitszy przekraskowaty^[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Thanasimus formicarius. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2015-02-06].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Jiří Zahradník: Przewodnik: Owady. Warszawa: Multico, 2000.
↑ ^a ^b ^c Sławomir Mazur: Klucze do oznaczania owadów Polski Część XIX Chrząszcze – Coleoptera z. 53. Przekraski - Cleridae. Warszawa: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, PWN, 1975, s. 3–13.

[fe-1] Thanasimus formicarius. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2015-02-06].

[Zahradnik-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Jiří Zahradník: Przewodnik: Owady. Warszawa: Multico, 2000.

[Mazur-3] Sławomir Mazur: Klucze do oznaczania owadów Polski Część XIX Chrząszcze – Coleoptera z. 53. Przekraski - Cleridae. Warszawa: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, PWN, 1975, s. 3–13.

[1]

[2]

[3]