Przenośniki białkowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Przenośniki białkoweintegralnymi białkami błonowymi odpowiedzialnymi za selektywny transport substancji przez błonę komórkową. Cząsteczki wiązane są specyficznie pojedynczo do przenośnika po jednej stronie błony i po zmianie jego konformacji uwalniane po drugiej stronie. Za pośrednictwem przenośników białkowych mogą być transportowane zarówno małe cząsteczki organiczne (np. cukry, aminokwasy), jak i nieorganiczne jony (np. Na+, H+). Odbywa się to na zasadzie transportu biernego lub transportu aktywnego. Transport aktywny może przebiegać w następującymi drogami:

  • przenośniki sprzężone – transport cząsteczki wbrew gradientowi elektrochemicznemu sprzężony jest z transportem innej cząsteczki odbywającym się zgodnie z gradientem (symport, antyport), np. kotransporter glukozowo-sodowy (SGLT);
  • pompy napędzane ATP – transport cząsteczki wbrew gradientowi elektrochemicznemu sprzężony jest z hydrolizą wysokoenergetycznych wiązań w ATP, np. pompa sodowo-potasowa;
  • pompy napędzane światłem – transport cząsteczki wbrew gradientowi elektrochemicznemu sprzężony jest z wprowadzeniem energii ze światła, np. bakteriorodopsyna.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bruce Alberts: Podstawy biologii komórki. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1999.