Przylga

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Przylga (łac. pulvillus, l. mn. pulvilli) – twór na stopie niektórych owadów.

Przylgi to boczne płatki przedstopia osadzone poniżej nasady pazurków[1]. Wyrastają z płytek zwanych auxiliae, po jednej z każdej z nich[2][1].

U karaczanów przylga między pazurkami jest mniej lub bardziej rozwinięta[3]. Przylgi występują również u prostoskrzydłych[4]. U muchówek przylgi są zwykle obecne[5].

U grzybów przylgą (hyfopodium) nazywana jest struktura preinfekcyjna umożliwiająca grzybom pasożytniczym zamocowanie kiełkującego zarodnika na zaatakowanym organizmie[6].

U roślin pnących przylgą jest organ czepny osadzony u podstawy chwytnika, o wiele większej średnicy płasko-półkulistej, mający na celu umocowanie pnącej rośliny do podłoża.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b R. E. Snodgrass: Principles of Insect Morphology. Cornell University Press, 1935.
  2. Armand R. Maggenti, Scott Lyell Gardner: Online Dictionary of Invertebrate Zoology. 2005, s. 761.
  3. Władysław Bazyluk: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. IX-X Karaczany – Blattodea, Modliszki – Mantodea. Warszawa: PWN, Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 1956, s. 7.
  4. Władysław Bazyluk: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XI Prostoskrzydłe – Orthroptera (Saltatoria). Warszawa: PWN, Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 1956, s. 8.
  5. Przemysław Trojan: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XXVIII Muchówki – Diptera, zeszyt 1 – wstępny. Warszawa: PWN, Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 1957, s. 32.
  6. Selim Kryczyński, Zbigniew Weber (red.), Fitopatologia, t. 1. Podstawy fitopatologii, Poznań: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2010, ISBN 978-83-09-01063-0.