Przywilej czerwiński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Tar Lócesilion (dyskusja | edycje) o 19:44, 17 wrz 2012. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Przywilej czerwiński nadany 23 lipca 1422 roku szlachcie polskiej przez króla Władysława II Jagiełłę na sejmie obozowym [1]w Czerwińsku nad Wisłą w zamian za udział w wojnie z zakonem krzyżackim.

Przywilej ten gwarantował:

  • nietykalność majątkową bez wyroku sądowego
  • król nie mógł bić monety bez zgody rady królewskiej
  • sądy miały sądzić według prawa pisanego
  • nikt nie mógł być równocześnie starostą i sędzią ziemskim (zasada incompatibilitas, poszerzona później w postanowieniach przywilejów nieszawskich na urząd starosty z urzędem kasztelana i wojewody)

Bibliografia

  • Encyklopedia powszechna PWN. ABCDEF, Tom 1. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983, s. 550.
  1. ↑ Historia sejmu polskiego. praca zbiorowa pod redakcją Jerzego Michalskiego. Tom I do schyłku szlacheckiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1984, s. 23.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Przywilej_czerwiński&oldid=32832344”