Sejm obozowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Sejm obozowy (rokoszowy[potrzebny przypis]) – jeden z rodzajów sejmu walnego, na którym szlachta starała się wymusić od monarchy cofnięcia swojej decyzji.

Znane sejmy obozowe:

  • Czerwińsk – 1422 r.
  • Cerekwica (obozowy sejm prowincjonalny szlachty wielkopolskiej) – 1454 r.
  • Opoki (obozowy sejm prowincjonalny szlachty małopolskiej) – 1454 r.[1]

W XVI wieku sejm obozowy odbył się tylko raz, w roku 1520, w czasie pospolitego ruszenia. Szlachta zebrała się wówczas na sejmiki i wybrała posłów, a same obrady odbywały się już tak, jak na każdym innym sejmie[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Historia sejmu polskiego, red. J. Michalski, t. 1, s. 23-24.
  2. M. Markiewicz, Historia Polski 1492-1795, Kraków 2002, s. 64.