Pseudonaja

	Pseudonaja
	Günther, 1858
	; Przedstawiciel rodzaju – P. textilis
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	zauropsydy
Podgromada	diapsydy
Rząd	łuskonośne
Podrząd	węże
Infrarząd	Alethinophidia
Nadrodzina	Elapoidea
Rodzina	zdradnicowate
Rodzaj	Pseudonaja
	Typ nomenklatoryczny
	Pseudonaja nuchalis Günther, 1858
Synonimy
	Euprepiosoma Fitzinger, 1861; Dugitophis Wells, 2002; Notopseudonaja Wells, 2002; Placidaserpens Wells, 2002;
	Euprepiosoma Fitzinger, 1861; Dugitophis Wells, 2002; Notopseudonaja Wells, 2002; Placidaserpens Wells, 2002;
Gatunki
	zobacz opis w tekście
	zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Pseudonaja – rodzaj jadowitych węży z rodziny zdradnicowatych (Elapidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące na Nowej Gwinei i w Australii^[7]^[8].

Pseudonaja: gr. ψευδος pseudos „fałszywy”^[9]; rodzaj Naja Laurenti, 1768.
Euprepiosoma: gr. ευπρεπεια euprepeia „okazałość, piękny”^[10]; σωμα sōma, σωματος sōmatos „ciało”^[11]. Gatunek typowy: Furina textilis A.M.C. Duméril, Bibron & A.H.A. Duméril, 1854.
Dugitophis: ang. dugite „nibykobra”; gr. οφις ophis, οφεως opheōs „wąż”^[4]. Gatunek typowy: Pseudonaja affinis Günther, 1872.
Notopseudonaja: gr. νοτος notos „południe”; rodzaj Pseudonaja Günther, 1858^[5]. Gatunek typowy: Cacophis modesta Günther, 1872.
Placidaserpens: łac. placidus „cichy, spokojny, łagodny”, od placere „zadowolić”; serpens, serpentis „wąż”, od serpere „pełzać”, od gr. ἑρπω herpō „pełzać”^[6]. Gatunek typowy: Demansia guttata H.W. Parker, 1926.

Do rodzaju należą następujące gatunki^[7]:

↑ Pseudonaja, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ A.C.L.G. Günther: Catalogue of colubrine snakes in the collection of the British Museum. London: Printed by order of the Trustees, 1858, s. 227. (ang.).
↑ L. Fitzinger. Die Ausbeute der österreichischen Naturforscher an Säugethieren und Reptilien während der Weltumsegelung Sr. Majestät Fregatte Novara. „Sitzungsberichte der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften. Mathematisch-Naturwissenschaftliche Classe”. 42, s. 410, 1861. (niem.).
↑ ^a ^b Wells 2002 ↓, s. 14.
↑ ^a ^b Wells 2002 ↓, s. 11.
↑ ^a ^b Wells 2002 ↓, s. 10.
↑ ^a ^b P. Uetz & J. Hallermann: Genus: Pseudonaja. The Reptile Database. [dostęp 2019-08-30]. (ang.).
↑ R. Midtgaard: Pseudonaja. RepFocus. [dostęp 2019-08-30]. (ang.).
↑ Jaeger 1944 ↓, s. xvii.
↑ Jaeger 1944 ↓, s. 87.
↑ Jaeger 1944 ↓, s. 215.
↑ Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 411. ISBN 83-01-14344-4.

R. Wells. Taxonomy of the Genus Pseudonaja (Reptilia: Elapidae) in Australia. „Australian Biodiversity Record”, s. 1–41, 2002. (ang.).
Edmund C.E.C. Jaeger Edmund C.E.C., Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1–256, OCLC 637083062 (ang.).