Pt100

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pt100termometr rezystancyjny wykonany z platyny o wartości oporu 100 Ω w 0°C.

W atmosferze obojętnej platyna może być stosowana do 1000°C, jednak pt100 stosuje się w zakresie -200°C do 800°C. Konkretny czujnik często ma niższą maksymalną temperaturę ze względu na inne zastosowane materiały.

Temperatura, °C    Opór, Ω   
-200 18,49
-150 39,71
-100 60,25
-80 68,33
-60 76,33
-40 84,21
-20 92,13
0 100,00
20 107,79
40 115,54
60 123,24
80 130,89
100 138,50
120 146,06
140 153,58
160 161,04
180 168,46
200 175,84
220 183,17
240 190,45
260 197,69
280 204,88
300 212,02
320 219,12
340 226,17
360 233,17

W tym przypadku pomiar sprowadza się do zmierzenia oporności i przeliczeniu jej na temperaturę. By zmierzyć opór stosuje się pomiar dwu-, trój- i czteroprzewodowy w celu kompensacji rezystancji przewodów. Przy niewielkiej odległości czujnika od miernika wystarczające jest stosowanie pomiaru dwuprzewodowego. Przy większym oddaleniu korzystne jest stosowanie czterech przewodów. Dla zmniejszenia kosztów stosuje się trzy przewody i z reguły jest to metoda wystarczająca.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Mariusz R. Rząsa, Bolesław Kiczma: Elektryczne i elektroniczne czujniki temperatury. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 2005. ISBN 978-83-206-1556-2.