Pterostichus chameleon

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Pterostichus submetallicus)
Pterostichus chameleon
(Motschulsky, 1866)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze drapieżne

Rodzina

biegaczowate

Podrodzina

dzierowate

Nadplemię

Pterostichitae

Plemię

Pterostichini

Podplemię

Pterostichina

Rodzaj

szykoń

Podrodzaj

Pterostichus (Argutor)

Gatunek

Pterostichus (Argutor) chameleon

Synonimy
  • Lagarus chameleon Motschulsky, 1866
  • Argutor arcuaticollis Motschulsky, 1866
  • Feronia submetallescens Marseul, 1880
  • Platysma chamaeleon Jakobson, 1907
  • Pterostichus arcuaticollis (Motschulsky, 1866)
  • Pterostichus chamaeleon (Jakobson, 1907)
  • Feronia submetallica Chaudoir, 1850
  • Pterostichus submetallescens (Marseul, 1880)
  • Pterostichus submetallicus (Chaudoir, 1850)

Pterostichus chameleongatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych i podrodziny dzierowatych.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1850 roku przez Maximiliena Chaudoira pod nazwą Feronia submetallica[1]. Okazała się ona jednak być młodszym homonimem, w związku z czym za ważny uznaje się epitet[2] nadany w 1866 roku przez Wiktora Moczulskiego w kombinacji Lagarus chameleon[3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 6,1 do 7,7 mm. Ubarwienie ma czarne z rudymi członem pierwszym oraz nasadami członów drugiego i trzeciego czułków oraz z rdzawoczerwonymi do brązowoczerwonych odnóżami, najczęściej z lekkim ciemnozielonkawym połyskiem metalicznym na wierzchu ciała, ale czasem bez połysku[4]. Głowa wyposażona jest w dwie pary szczecinek nadocznych (supraorbitalnych)[5]. Zarys przedplecza ma lekko zafalowane krawędzie boczne[4]. Pokrywy mają całkowicie obrzeżone podstawy[5], od dwóch do czterech chetoporów (punktów szczecinkowych) dyskalnych w trzecim międzyrzędzie, niekiedy pojedynczy chetopor dyskalny w międzyrzędzie piątym[4] oraz pozbawione są rządków przytarczkowych[5]. Skrzydła tylnej pary są w pełni wykształcone[4]. Odnóża cechują się stopami z pośrodkowymi rowkami podłużnymi na wierzchu członów oraz pozbawionym szczecinek członie ostatnim[5][4].

Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]

Owad rozmieszczony na nizinach. Zasiedla stanowiska wilgotne, zarówno zacienione, jak i nasłonecznione[4], w tym doliny rzeczne, lasy zalewowe, pobrzeża mokradeł i wód płynących[6][4]. Często znajdowany jest wśród napływek[6].

Gatunek palearktyczny, znany z Austrii, Włoch, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Mołdawii, Rumunii, Grecji oraz południowoeuropejskiej i zachodniosyberyjskiej części Rosji[2][7] oraz północnego[4] Kazachstanu[2][7].

W Polsce gatunek ten obserwowano tylko pojedynczo na przełomie XIX i XX wieku[6]. W Bohemii owad bardzo rzadki, a na Morawach rzadki[4]. Na „Czerwonej liście gatunków zagrożonych Republiki Czeskiej” umieszczony jest jako gatunek zagrożony wymarciem (EN)[8]. Na Słowacji widywany rzadko lub sporadycznie[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. M. Chaudoir. Supplément à la faune des carabiques de la Russie. „Bulletin de la Société Impériale des Naturalistes de Moscou”. 23 (3), s. 62-206, 1850. 
  2. a b c Wolfgang Lorenz, Pterostichus (Argutor) chameleon (Motschulsky, 1866), O. Bánki i inni red. [online], Catalogue of Life Checklist, 29 lipca 2021 [dostęp 2024-02-23].
  3. V. Motschulsky. Enumération des nouvelles espèces de coléoptères rapportés de ses voyages. 4ème article (suite). „Bulletin de la Société Impériale des Naturalistes de Moscou”. 38 (4), s. 227-313, 1866. 
  4. a b c d e f g h i j Karel Hůrka: Carabidae of the Czech and Slovak Republics. Zlin: Kabourek, 1996, s. 36-44, 258-264.
  5. a b c d Von Arved Lompe: Gattung Pterostichus Bonelli 1810. [w:] Käfer Europas [on-line]. 2021. [dostęp 2024-02-23].
  6. a b c Bolesław Burakowski, Maciej Mroczkowski, Janina Stefańska, Chrząszcze – Coleoptera. Biegaczowate – Carabidae, część 2, „Katalog Fauny Polski”, 3, 13, Warszawa: Instytut Zoologiczny Polskiej Akademii Nauk, 1974.
  7. a b Y. Bousquet, Pterostichini, [w:] Ivan Löbl, Aleš Smetana (red.), Catalogue of Palaearctic Coleoptera. Volume I. Archostemata - Myxophaga - Adephaga, Stenstrup, Denmark: Apollo Books, 2003, s. 485-516, ISBN 87-88757-73-0.
  8. Jan Farkač, David Král, Martin Škorupík: Červený seznam ohrožených druhů České republiky. Bezobratlí. List of threatened species in the Czech Republic. Invertebrates.. Praha: Agentura ochrany přírody a krajiny ČR, 2005. ISBN 80-86064-96-4.