Pulpa pofermentacyjna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pulpa pofermentacyjna (także: masa pofermentacyjna[1] lub poferment) – produkt fermentacji metanowej (najczęściej dokonywanej w biogazowniach). Obok biogazu podstawowy produkt biogazowni[2].

Pulpa pofermentacyjna charakteryzuje się stosunkowo wysoką zawartością mikro- i makroelementów, azotu, fosforu i potasu w formie zmineralizowanej i wysoką stabilnością biochemiczną. Forma ta jest łatwo przyswajalna dla roślin[1] i z tego względu stanowi dlań cenne źródło odżywcze. Z uwagi na wysoka temperaturę rozpadu biodegradowalnych substratów pulpa jest nawozem pozbawionym chwastów i mikroorganizmów chorobotwórczych, a dodatkowo nie wydziela przykrych zapachów, jak nawozy naturalne. Znajduje zastosowanie w rolnictwie i produkcji biopaliw[2].

Badania prowadzone przez specjalistów ze Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, dotyczące możliwości nawozowego wykorzystania pulpy i innych substancji z niej uzyskanych, dowodzą, że są to dobre nawozy, zapewniające większe plony roślinne, jednocześnie mające pozytywny wpływ na właściwości fizykochemiczne gleby[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Magdalena Szymańska, Masa pofermentacyjna - uciążliwy odpad czy przydatny nawóz?, w: Farmer.pl
  2. a b Anna Smurzyńska, Ewa Woźniak, Michał Brzoski, Dawid Chełkowski, Sylwia Bartnikowska, Odpady jako surowiec do produkcji energii, w: Zagadnienia Doradztwa Rolniczego, nr 1(91)/2018, s.99, ISSN 1232-3578