Przejdź do zawartości

Punkt kostnienia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Punkt kostnienia (łac. punctum ossificationis) – w anatomii: obserwowalny makroskopowo nieprzezroczysty i zmętniały punkt w obrębie tkanki łącznej, w którym osteoblasty rozpoczynają wytwarzanie kości. Z punktu kostnienia rozchodzą się, zwykle promieniście, beleczki kostne[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 198–201, ISBN 978-83-200-4323-5.