Pęczek smukły
Pęczek smukły, pęczek Golla (łac. fasciculus gracilis, fasciculus Golli)[1][2] – pęczek aksonów, biegnący w grzbietowej części rdzenia kręgowego w sznurach tylnych. Należy do dróg rdzeniowo-opuszkowych. Przewodzi czucie proprioreceptywne od receptora do jądra smukłego w rdzeniu przedłużonym. Pęczek smukły jest utworzony z włókien wywodzących się z segmentów krzyżowych, lędźwiowych i większości piersiowych[1].
Nazwa eponimiczna upamiętnia szwajcarskiego fizjologa Friedricha Golla[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom IV. Układ nerwowy ośrodkowy, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 90–92, ISBN 978-83-200-4203-0.
- ↑ a b Bogusław Gołąb, Słownik eponimów morfologicznych, Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1974, s. 41.
