Płaskowyż Ufijski
Płaskowyż Ufijski (ros.: Уфимское плато, Ufimskoje płato) – płaskowyż w europejskiej części Rosji, na zachodnim Przeduralu, w dorzeczu Ufy. Rozciąga się południkowo na długości ok. 150 km i wznosi się średnio na wysokość 350–450 m n.p.m. Najwyższe wzniesienie sięga 517 m n.p.m. Zbudowany głównie z wapieni, dolomitów, gipsów i piaskowców. Występuje silnie rozwinięty kras[1]. Lekko falista powierzchnia płaskowyżu porośnięta jest lasami świerkowo-brzozowymi przechodzącymi na południu w lasy szerokolistne[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Уфимское плато. Большая Советская Энциклопедия. [dostęp 2011-11-25]. (ros.).
- ↑ Roman Biesiada, Tadeusz Lenczkowski, Lech Ratajski: Słownik Geografii ZSRR. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1974, s. 69.