Przejdź do zawartości

Złotowłos strojny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Płonnik strojny)
Złotowłos strojny
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

mchy

Klasa

płonniki

Rząd

płonnikowce

Rodzina

płonnikowate

Rodzaj

złotowłos

Gatunek

złotowłos strojny

Nazwa systematyczna
Polytrichastrum formosum (Hedw.) G.L.Sm.
Mem. New York Bot. Gard. 21(3): 37 1971[3]
Synonimy
  • Pogonatum formosum (Hedw.) P.Beauv.
  • Polytrichum attenuatum Menzies ex Brid.
  • Polytrichum formosum Hedw.
  • Polytrichum subattenuatum Thér.[3]

Złotowłos strojny (Polytrichastrum formosum) – gatunek mchu z rodziny płonnikowatych.

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Fragment darni

Rozległe, luźne darnie niebieskozielonej barwy. Łodyżka osiągająca u osobników męskich 9–12 mm, u żeńskich 4–8 cm wzniesiona ze spiralnie ułożonymi liśćmi przypominającymi gwiazdki. Starsze rośliny mają często duże, żółtawe liście ochronne. Puszki wzniesione i często pokryte jasnym, włóknistym czepkiem. Zarodniki brązowe, dojrzewają od marca do sierpnia.

Ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Mech bardzo częsty w lasach liściastych i iglastych, na omszałych skałach i próchniejącym drewnie.

Biologia

[edytuj | edytuj kod]

Złotowłos strojny jest wskaźnikiem cienistych, suchych do umiarkowanie wilgotnych lasów rosnących na słabo kwaśnym podłożu. Ponieważ w liściach komórki zawierające chlorofil znajdują się na górnej stronie, liście lśnią ciemnozielono.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
  2. B. Goffinet, W.R. Buck, Classification of the Bryophyta, University of Connecticut, 2008– [dostęp 2021-03-26] (ang.).
  3. a b Polytrichastrum formosum (Hedw.) G.L.Sm., [w:] WFO the World Flora Online [online], worldfloraonline.org [dostęp 2023-12-25].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Eva Dreyer, Wolfgang Dreyer Las, przekład z języka niemieckiego: dr Stefan Łukomski; Oficyna Wydawnicza MULTICO Warszawa 1995