RD-107-8D74
| Kraj pochodzenia | |
|---|---|
| Projektant | |
| Wykorzystanie |
wer. podst.: R7 8K71-0, Wostok 8K72-0 |
| Materiały napędowe | |
| Pierwszy lot |
1957 (1959) [1960] |
| Ostatni lot |
1961 (1991) [1964] |
| Osiągi | |
| Siła ciągu na poziomie morza |
793,2 (814,0) kN |
| Siła ciągu w próżni |
971,0 (996,0) [996,0] kN |
| Impuls właściwy na poz. morza |
250 (256) [256] s |
| Impuls właściwy w próżni |
306 (313) [313] s |
| Maks. czas działania |
140 (119) [120] s |
| Parametry | |
| Komory spalania |
4 |
| Ciśnienie w komorze |
58,5 (59,7) [58,6] bar |
| Stosunek ciągu do masy |
85,71 (88,64) [87,87] |
| Wymiary | |
| Długość |
2,86 m |
| Średnica |
0,67 (jedna komora) m |
| Masa |
1155 (1145) [1155] kg |
RD-107-8D74 – radziecki silnik rakietowy. Skonstruowany przez OKB Głuszko. Prace projektowe trwały od 1954 do 1955. Używany w latach 1957-1961 w ilości 140 sztuk. Podane oznaczenie utworzone zostało z oznaczenia konstruktora (RD-107) i oznaczenia rządowego (8D74). Silnik tego typu był podstawą działania pierwszych radzieckich rakiet.
Wersja K[edytuj | edytuj kod]
Zmodyfikowaną wersją tego silnika był silnik RD-107-8D74K. Rozwijany w latach 1957-1960. Pierwszy odnotowany lot odbył się w 1959, ostatni w 1991. Wyprodukowano go w liczbie 1952 sztuk.
Wersja 1959[edytuj | edytuj kod]
Kolejną modyfikacją był silnik RD-107-8D74-1959. Używany w latach 1960–1964 w ilości 52 sztuk.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Mark Wade: RD-107-8D74. [w:] Encyclopedia Astronautica [on-line]. [dostęp 2015-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-20)]. (ang.).
- Mark Wade: RD-107-8D74K. [w:] Encyclopedia Astronautica [on-line]. [dostęp 2015-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-28)]. (ang.).
- Mark Wade: RD-107-8D74-1959. [w:] Encyclopedia Astronautica [on-line]. [dostęp 2015-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-22)]. (ang.).