Radiostacja R–130MT
Radiostacja R–130MT – radiostacja krótkofalowa, odbiorczo – nadawcza, simpleksowa, telefoniczno-telegraficzna, z modulacją jednowstęgową i kwarcową stabilizacją częstotliwości.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Radiostacja posiada dyskretną siatkę częstotliwości, jest kompatybilna z radiostacją typu R−140, a także z innymi radiostacjami KF z modulacją amplitudową i manipulacją. Umożliwia współdziałanie na nadawanie z nadajnikiem R−014D, w rodzaju pracy CzT, a także pracę telefoniczną z urządzenia R-124[1]
- Wyposażenie[1]
- odbiornik − nadajnik
- wynośne urządzenie dopasowujące WSU−TM
- przystawka symetryzująca PS
- zespół zasilania BP−260
- kable łączące
- urządzenie antenowe
| Dane taktyczno-techniczne[2] | |
|---|---|
| Zakres | 1,5 − 10,99 MHz |
| Podzakresy | 10 |
| Częstotliwości | 950 |
| Odstęp między częstotliwościami | 10 KHz |
| Zasilanie z sieci pokładowej | 26 V |
| Prąd pobierany przy nadawaniu | 14 A |
| Prąd pobierany przy odbiorze | 4 A |
| Zasięg przy antenie podstawowej | ponad 20 km |
| Zasięg przy antenie awaryjnej | do 20 km |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Korzeniowski, Smykla i Szalc 1999 ↓, s. 53.
- ↑ Korzeniowski, Smykla i Szalc 1999 ↓, s. 54.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Waldemar Korzeniowski, Janusz Smykla, Jerzy Szalc: Struktury organizacyjne (ćwiczebne) oddziałów i pododdziałów oraz dane taktyczno–techniczne sprzętu. Wrocław: Wyższa Szkoła Oficerska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Wojsk Zmechanizowanych, 1999.