Radiostacja R–173
Radiostacja R–173 – radiostacja UKF (ultrakrótkofalowa), nadawczo-odbiorcza, z modulacja częstotliwości, simpleksowa[1] .
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
- Sposoby pracy
Możliwa jest jednoczesna i niezależna praca[2]:
- dwóch radiostacji R−173 lub radiostacji R−173 i odbiornika R−173P, pracujących z jedna wspólną anteną, przy zastosowaniu bloku filtrów antenowych;
- dwóch radiostacji R−173 lub radiostacji R−173 i odbiornika R−173P , pracujących z antenami indywidualnymi.
Radiostacja przewidziana jest do współpracy z telefonem wewnętrznym lub do bezpośredniej pracy z zestawem laryngofonowym.
| Dane taktyczno-techniczne[2] | |
|---|---|
| Zakres | 30 − 75,999 MHz |
| Odstęp między częstotliwościami | 1 KHz |
| Moc nadajnika | nie mniej niż 30 W |
| Liczba zaprogramowanych częstotliwości | 10 |
| Prąd pobierany przy nadawaniu | 9 A |
| Prąd pobierany przy odbiorze | 1,5 A |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Górski i Błachut 2021 ↓, s. 37.
- ↑ a b Korzeniowski, Smykla i Szalc 1999 ↓, s. 56.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Krzysztof Górski, Marek Błachut: Łączność w pododdziale ogólnowojskowym. Wrocław: Akademia Wojsk Lądowych im. gen. Tadeusza Kościuszki, 2021. ISBN 978-83-66299-47-4.
- Waldemar Korzeniowski, Janusz Smykla, Jerzy Szalc: Struktury organizacyjne (ćwiczebne) oddziałów i pododdziałów oraz dane taktyczno–techniczne sprzętu. Wrocław: Wyższa Szkoła Oficerska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Wojsk Zmechanizowanych, 1999.