Radiostacja RRC-9500
Radiostacja RRC–9500 – ultrakrótkofalowa radiostacja nadawczo-odbiorcza stosowana w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Radiostacja produkcji polskiej. Jest radiostacją pokładową czołgów, wozów opancerzonych i wozów dowodzenia[1]. Posiada wysoki stopień zabezpieczenia przed przeciwdziałaniem radioelektronicznym[2].
| Dane taktyczno–techniczne[3] | |
|---|---|
| Rodzaj | pokładowa |
| Zakres częstotliwości pracy | 30-88 MHz |
| odstęp kanałowy | kanały co 25 kHz |
| Rodzaje, techniki pracy | FH, FCS, DFF |
| rodzaje emisji i pracy | telefonia F3E; transmisja danych F1D |
| Moc toru nadawczego | 50 W |
| Wymiary | 300 × 138 × 340 |
| Ciężar | 13 kg |
| Napięcie zasilania | 24 V |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Górski i Błachut 2021 ↓, s. 48.
- ↑ Korzeniowski, Smykla i Szalc 1999 ↓, s. 58.
- ↑ Wołejszo (red.) 2013 ↓, s. 311.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Krzysztof Górski, Marek Błachut: Łączność w pododdziale ogólnowojskowym. Wrocław: Akademia Wojsk Lądowych im. gen. Tadeusza Kościuszki, 2021. ISBN 978-83-66299-47-4.
- Waldemar Korzeniowski, Janusz Smykla, Jerzy Szalc: Struktury organizacyjne (ćwiczebne) oddziałów i pododdziałów oraz dane taktyczno–techniczne sprzętu. Wrocław: Wyższa Szkoła Oficerska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Wojsk Zmechanizowanych, 1999.
- Jarosław Wołejszo (red.): System dowodzenia. Warszawa: Akademia Obrony Narodowej, 2013. ISBN 978-83-7523-228-8.