Radzyń Średni
Położenie | |
Państwo | |
---|---|
Lokalizacja | |
Wysokość lustra |
48,1 m n.p.m. |
Morfometria | |
Powierzchnia |
4,9–5,35 ha |
Wymiary • max długość • max szerokość |
|
Długość linii brzegowej |
930 m[1] |
Hydrologia | |
Rzeki zasilające | |
Rzeki wypływające | |
Położenie na mapie gminy Krzyż Wielkopolski | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu czarnkowsko-trzcianeckiego | |
52°58′49″N 16°03′59″E/52,980278 16,066389 |
Radzyń Średni – jezioro w woj. wielkopolskim, w powiecie czarnkowsko-trzcianeckim, w gminie Krzyż Wielkopolski, leżące na terenie Pojezierza Południowopomorskiego – w pobliżu granicy Równiny Drawskiej i Pojezierza Wałeckiego.
Dane morfometryczne[edytuj | edytuj kod]
Powierzchnia zwierciadła wody według różnych źródeł wynosi od 4,9 ha[2] do 4,86 ha (lustra wody)[1] lub 5,35 ha (ogólna)[1].
Zwierciadło wody położone jest na wysokości 48,1 m n.p.m.[1]
Hydronimia[edytuj | edytuj kod]
Według spisu opracowanego przez Komisję Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych (KNMiOF) oraz według danych z państwowego rejestru nazw geograficznych zestandaryzowana nazwa tego jeziora to Radzyń Średni[3][4]. W różnych publikacjach i na mapach topograficznych jezioro to występuje pod nazwą Średni Raczek[2][5], Raczek Mały[1]. Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych podają oboczną nazwę tego jeziora: Średni Radzyń[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Atlas jezior województwa pilskiego. Mazurek, Stanisław (red.). Wojewódzkie Biuro Geodezji i Terenów Rolnych w Pile; Państwowe Gospodarstwo Rybackie w Oleśnicy, 1983, s. 346.
- ↑ a b Adam Choiński, Katalog Jezior Polski, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 226, ISBN 83-232-1732-7, OCLC 169954726 .
- ↑ a b Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 137337
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 289, ISBN 83-239-9607-5 .
- ↑ Mapa topograficzna dostępna w serwisie geoportal.gov.pl. [dostęp 2023-06-06].