Przejdź do zawartości

Raymond Roche

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Raymond Roche
Ilustracja
Raymond Roche nr 11
Państwo

 Francja

Data i miejsce urodzenia

21 lutego 1957
Ollioules

Raymond Roche (ur. 21 lutego 1957 w Ollioules) – francuski motocyklista.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Początki

[edytuj | edytuj kod]

Raymond w MMŚ zadebiutował w roku 1978, podczas GP Francji, zarówno w kategorii 250 cm³, jak i 350 cm³. Zmagania w nich zakończył wówczas odpowiednio na szóstym i dziewiątym miejscu. W dalszej części sezonu wystartował w czterech wyścigach pierwszej z nich. Podczas GP Wielkiej Brytanii stanął na najniższym stopniu podium, a w klasyfikacji generalnej uplasował się na 11. pozycji. W klasie o większej pojemności pojawił jeszcze tylko w jednej rundzie, o GP Czech, w którym zajął dziesiąte miejsce. W ogólnej punktacji sklasyfikowany został na 22. lokacie. W obu seriach ścigał się na motocyklu Yamaha.

500 cm³

[edytuj | edytuj kod]

W najwyższej kategorii 500 cm³ Francuz zadebiutował w 1980 roku. Reprezentując ekipę Sonauto-Yamaha, wziął udział w czterech wyścigach, po raz pierwszy w GP Francji. Po punkty sięgnął podczas GP Finlandii, w którym uplasował się na dziesiątej lokacie. Jeden punkt sklasyfikował go na 23. miejscu.

W kolejnych dwóch sezonach Roche wystartował łącznie w czterech rundach. Na maszynie Suzuki ani nie zdołał jednak dojechać w czołowej dziesiątce. Najbliżej sukcesu był podczas GP Narodów w roku 1981, gdzie zajął jedenastą pozycję.

W 1983 roku Raymond podpisał kontrakt z ekipą Total-Honda. Francuz wziął udział w dziewięciu eliminacjach. We wszystkich ukończonych wyścigach dojechał w pierwszej dziewiątce, a najwyższą uzyskaną lokatą okazało się szóste miejsce w GP Narodów. W końcowej klasyfikacji znalazł się na 10. miejscu.

Sezon 1984 był dla Roche najlepszym w karierze. W ciągu dwunastu wyścigów Francuz aż ośmiokrotnie stanął na podium. Równa forma zaowocowała 3. pozycję w klasyfikacji generalnej.

W roku 1985 Raymond przeniósł się do zespołu Marlboro-Yamaha. Wyniki w porównaniu z zeszłym sezonem odbiegały jednak od oczekiwań. Francuz tylko w jednej rundzie znalazł się w pierwszej trójce, zajmując podczas GP Francji drugie miejsce. Zdobyte punkty sklasyfikowały go na 7. lokacie.

W kolejnym sezonie Francuz reprezentował ekipę Rothmans-Honda. We wszystkich ukończonych wyścigach plasował się w czołowej siódemce. Najlepiej zaprezentował się w dwóch ostatnich rundach o GP Szwecji i San Marino, w których zajął piątą pozycję. Do mety nie dojechał jednak czterokrotnie, a w klasyfikacji końcowej został usytuowany na 8. miejscu.

W latach 1987–1989 Roche startował w barwach ekipy Cagiva. Wystartował łącznie w 24 wyścigach, jednakże w zaledwie siedmiu przeciął linię mety. Najlepszą lokatę uzyskał w GP Jugosławii oraz GP Argentyny w pierwszym roku współpracy, kiedy to zmagania zakończył na piątej pozycji. W tym też sezonie spisał się najlepiej, kończąc rywalizację na 13. pozycji. Po 1989 roku Raymond więcej nie pojawił się w MMŚ.

W sezonie 1989 Francuz zadebiutował w mistrzostwach World Superbike. Dosiadając motocykl Ducati, wygrał najwięcej wyścigów w sezonie (pięć, w tym dwukrotnie podczas jednej rundy na torze Brainerd i Hockenheimring). W klasyfikacji generalnej znalazł się na 3. miejscu.

W kolejnym roku Roche sięgnął już po tytuł mistrzowski, zwyciężając po drodze osiem wyścigów. Po dublet sięgnął na torach w Jerez, Mosport oraz Le Mans. Stał się tym samym pierwszym zawodnikiem, który zwyciężył w klasyfikacji generalnej na maszynie bolońskiej ekipy.

Sezon 1991 został zdominowany przez Amerykanina Douga Polena, co uniemożliwiło obronienie tytułu przez Francuza. Raymond w klasyfikacji generalnej uplasował się na 2. pozycji, z dorobkiem czterech zwycięstw (w tym dwie na torze malezyjskim obiekcie Sepang).

W roku 1992 walka pomiędzy Amerykaninem a Francuzem była bardziej zacięta. Roche triumfował łącznie w sześciu wyścigach, podobnie jak Polen. Jedyny dublet osiągnął na włoskim torze Mugello. Ostatecznie jednak ponownie musiał uznać wyższość Douga, zostając wicemistrzem świata. Po tym sezonie Francuz zakończył karierę motocyklową.

Statystyki liczbowe

[edytuj | edytuj kod]

System punktowy od 1969 do 1987:

Pozycja 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10
Punkty 15 12 10 8 6 5 4 3 2 1

System punktowy od 1988 do 1992:

Pozycja 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15
Punkty 20 17 15 13 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1
Rok Klasa Zespół Motocykl 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 Punkty Pozycja Zwycięstwa
1978 250 cm³ Yamaha TZ250 VEN
-
ESP
-
FRA
6
NAT
8
NED
-
BEL
-
SWE
-
FIN
-
GBR
3
GER
8
CZE
6
YUG
-
26 11 0
350 cm³ Yamaha TZ350 VEN
-
AUT
-
FRA
9
NAT
-
NED
-
SWE
-
FIN
-
GBR
-
GER
-
CZE
10
YUG
-
3 22 0
1980 500 cm³ Sonauto-Yamaha Yamaha YZR500 NAT
-
ESP
-
FRA
11
NED
-
BEL
12
FIN
10
GBR
14
GER
-
1 23 0
1981 500 cm³ Suzuki RG500 AUT
-
GER
15
NAT
15
FRA
-
YUG
-
NED
-
BEL
-
RSM
-
GBR
-
FIN
-
SWE
-
0 - 0
1982 500 cm³ Suzuki RG500 ARG
-
AUT
-
FRA
-
ESP
-
NAT
11
NED
10
BEL
-
YUG
-
GBR
-
SWE
-
RSM
-
GER
-
1 28 0
1983 500 cm³ Total-Honda Honda NS500 RSA
7
FRA
NC
NAT
6
GER
7
ESP
NC
AUT
NC
YUG
-
NED
9
BEL
-
GBR
-
SWE
8
RSM
7
22 10 0
1984 500 cm³ Total-Honda Honda NS500 RSA
2
NAT
3
ESP
3
AUT
6
GER
5
FRA
NC
YUG
3
NED
2
BEL
3
GBR
NC
SWE
2
RSM
2
99 3 0
1985 500 cm³ Marlboro-Yamaha Yamaha YZR500 RSA
NC
ESP
5
GER
13
NAT
7
AUT
10
YUG
6
NED
NC
BEL
5
FRA
2
GBR
6
SWE
8
RSM
4
50 7 0
1986 500 cm³ Rothmans-Honda Honda NSR500 ESP
6
NAT
NC
GER
7
AUT
NC
YUG
7
NED
6
BEL
NC
FRA
NC
GBR
6
SWE
5
RSM
5
35 8 0
1987 500 cm³ Cagiva Cagiva GP500 JPN
10
ESP
NC
GER
NC
NAT
9
AUT
NC
YUG
5
NED
NC
FRA
NC
GBR
-
SWE
3
CZE
NC
RSM
NC
POR
NC
BRA
NC
ARG
5
15 13 0
1988 500 cm³ Cagiva Cagiva GP500 JPN
NC
USA
NC
ESP
11
EXP
NC
NAT
9
GER
-
AUT
-
NED
-
BEL
-
YUG
NC
FRA
-
GBR
NC
SWE
15
CZE
NC
BRA
-
13 20 0
1989 500 cm³ Cagiva Cagiva GP500 JPN
-
AUS
-
USA
-
ESP
-
NAT
DNS
GER
-
AUT
-
YUG
-
NED
-
BEL
-
FRA
NC
GBR
-
SWE
-
CZE
-
BRA
-
0 - 0

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]