Referendum w Terytorium Północnym w 1998 roku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Terytorium Północne
Godło Terytorium Północnego
Ten artykuł jest częścią serii:
Polityka
Terytorium Północnego

Wikiprojekt Polityka

Referendum w Terytorium Północnym w 1998 roku odbyło się w sobotę, 3 października i dotyczyło wyrażenia zgody na przekształcenie Terytorium Północnego z terytorium federalnego w siódmy stan Australii. Referendum zakończyło się wygraną zwolenników pozostania Terytorium przy dotychczasowym statusie, choć niewielką przewagą głosów.

Znaczenie referendum[edytuj | edytuj kod]

W 1911 Terytorium Północne zostało wyłączone spod jurysdykcji któregokolwiek ze stanów Australii i podporządkowane bezpośrednio władzom federalnym. W 1978 uzyskało ono autonomię, która zbliżyła zakres jego samodzielności do stanów, ale nie zrównała go z nimi w pełni. Najważniejszą różnicą jest to, iż prawodawstwo stanowe nie może być uchylane przez Parlament Australii, a jedynie przez sądy, a i to wyłącznie w przypadkach przewidzianych w konstytucji federalnej. Tymczasem prawo terytorialne Terytorium Północnego może być uchylane przez władze federalne w znacznie bardziej swobodny sposób. Przekształcenie Terytorium w stan zlikwidowałoby tę nierówność.

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

opcja liczba głosów % głosów
T TAK 44 702 48,1
N NIE 48 341 51,9

Czynniki wpływające na wynik[edytuj | edytuj kod]

Wśród powodów, dla których referendum zakończyło się porażką zwolenników zmiany statusu wymieniano dwa zasadnicze powody. Po pierwsze, w oczach znacznej części wyborców stało się ono plebiscytem nad osobą bardzo niepopularnego wówczas szefa ministrów Terytorium, Shane’a Stone’a. Pewna część elektoratu zagłosowała na „Nie” z powodu swojej niechęci do Stone’a, będącego liderem kampanii na „Tak”, nie zaś z powodów odnoszących się do meritum głosowania. Po drugie, władze federalne zaproponowały, aby nowy stan posiadał trzy miejsca w Senacie Australii, gdy tymczasem sześć dotychczasowych stanów ma po 12 miejsc. Dla części wyborców w Terytorium takie warunki były nie do przyjęcia. Z drugiej strony argumentowano, że gdyby Terytorium otrzymało tyle samo miejsc, co np. Nowa Południowa Walia, to jeden senator w tym stanie przypadałby na ok. 30 razy większą liczbę wyborców niż w Terytorium.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]