Reguły Plateau

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Reguły Plateau – zbiór reguł ustalonych empirycznie przez przyrodnika Josepha Plateau, które określają strukturę baniek w stabilnej pianie.

Reguły[edytuj | edytuj kod]

  • Powierzchnie ścian baniek są gładkie[1].
  • Średnia krzywizna części ścianki bańki jest wszędzie taka sama, w każdym punkcie tej części bańki[1].
  • Połączenie trzech baniek tworzy styk liniowy zwany linią Plateau lub brzegiem Plateau, a ścianki tworzą kąt czyli 120°[1][2].
  • Połączenie czterech ścianek tworzy styk punktowy z kątem między ścianami równym czyli 109°28′16.3″[1] zwanym kątem tetraedycznym[2].

Jeśli powyższe warunki nie są spełnione, to układ jest niestabilny i będzie ulegał samoistnym przekształceniom, aż zostaną one spełnione[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W latach 1843-1868 belgijski fizyk Joseph Plateau badał zagadnienie powierzchni minimalnej(inne języki)[3], czyli znalezienia powierzchni o minimalnym polu, której brzegiem jest zadana krzywa w przestrzeni[3]. W swoich doświadczeniach wykorzystywał bańki mydlane i odpowiednio wyginany drut[4]. Swoje wyniki opublikował w pracy Statique expérimentale et théorique des liquides soumis aux seules forces moléculaires z 1873[3][4].

Formalny dowód tych praw przedstawił dopiero w 1976 amerykański matematyk Jean Taylor(inne języki)[5][2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Tarczewski 2011 ↓, s. 183.
  2. a b c Łużny 2007 ↓, s. 40.
  3. a b c Tarczewski 2011 ↓, s. 181.
  4. a b Januszkiewicz 2013 ↓.
  5. Jean E. Tylor, The Structure of Singularities in Soap-Bubble-Like and Soap-Film-Like Minimal Surfaces, „Annals of Mathematics. Second series”, 103 (3), 1976, s. 489-539, DOI10.2307/1970949, JSTOR1970949.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]