Przejdź do zawartości

Rejon biłohirski (obwód chmielnicki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rejon biłohirski
Rejon
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 chmielnicki

Siedziba

Biłohirja

Powierzchnia

776,3 km²

Populacja 
• liczba ludności


27 858

Położenie na mapie
Położenie na mapie
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Rejon biłohirski – dawna jednostka administracyjna wchodząca w skład obwodu chmielnickiego Ukrainy.

Rejon miał powierzchnię 800 km² i liczył około 31 tysięcy mieszkańców. Siedzibą władz rejonu była Biłohirja.

Na terenie rejonu znajdowały się 2 osiedlowe rady i 23 silskie rady, obejmujące w sumie 72 miejscowości.

Rejon został zlikwidowany w ramach reformy administracyjnej 7 lipca 2020 r.[1], a miejscowości rejonu znalazły się w nowo utworzonym rejonie szepetowskim.

Spis miejscowości

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Постанова від 17.07.2020 № 807-IX. Про утворення та ліквідацію районів. [w:] Відомості Верховної Ради України (ВВР), 2020, № 33, ст.235 [on-line]. Верховна Рада України, 2020-07-17. [dostęp 2025-01-09]. (ukr.).
  2. ↑ Hulowce, wł. Jabłonowskich, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 208.
  3. ↑ Biesówka (''Bisówka''), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 150.
  4. ↑ Olszanica 2. wś w pobliżu Jampola, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 498.
  5. ↑ Książęcin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 827.
  6. ↑ Semenów, na południe od Ostroga (pow. ostrogski), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 426.
  7. ↑ Semenów, stacja Jampol (pow. ostrogski), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 576.
  8. ↑ Siwki 1.) 50 w. na południe od Ostroga, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 634.
  9. ↑ Uniejów, informacja w haśle Bajmaki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 69.
  10. ↑ Unijów, 15 w. od Jampola, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 805.
  11. ↑ Suszowce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 632.
  12. ↑ Zahorce 3.), wś, powiat ostrogski, gmina Pererosłe, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 282.
  13. ↑ Zahorce 3.) wś, powiat ostrogski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 709.
  14. ↑ Żemielińce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 775.
Miejscowości rejonu biłohirskiego
Osiedla
Wsie

Rejony obwodu chmielnickiego (do 2020)

herb obwodu chmielnickiego

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rejon_biłohirski_(obwód_chmielnicki)&oldid=76938554”