Renicoris robustus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Renicoris robustus
Wang et al., 2023
Ilustracja
Samiec
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

pluskwiaki

Podrząd

pluskwiaki różnoskrzydłe

Infrarząd

Cimicomorpha

Nadrodzina

Reduvioidea

Rodzina

zajadkowate

Podrodzina

Harpactorinae

Plemię

Euagorasini

Rodzaj

Renicoris
Wang et al., 2023

Gatunek

Renicoris robustus

Renicoris robustusgatunek pluskwiaka z rodziny zajadkowatych i podrodziny Harpactorinae, jedyny z monotypowego rodzaju Renicoris. Endemit Junnanu.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj i gatunek typowy opisane zostały po raz pierwszy w 2023 roku przez Wang Jianyuna, Chen Zhuo, Zhao Pinga i Cai Wanzhi na łamach „ZooKeys”. Opisu dokonano na podstawie pojedynczego samca. Jako miejsce typowe wskazano centralne Yijiao w Yakou w powiecie Lüchun na południu chińskiego Junnanu. Nazwa rodzajowa to połączenie nazwiska entomologa Ren Shuzhi z latynizacją greckiego κορίς (korís), oznaczającego „pluskwiak”. Z kolei epitet gatunkowy oznacza po łacinie „tęgi”[1].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Samiec w widoku z boku i od spodu
Genitalia samca; a: pygofor z obiema paramerami w widoku brzusznym, b: pygofor bez paramer w widoku bocznym, c: paramera, d: fallobaza, e: fallus, f: fallosoma w widoku grzbietowym, g: fallosoma w widoku brzusznym

Pluskwiak o stosunkowo przysadzistym, lekko grzbietobrzusznie spłaszczonym ciele o mierzonej razem ze skrzydłami długości 15,1 mm. Wierzch ciała jest niebieskawoczarny z mlecznobiałymi do żółtawych znaczeniami, spód zaś ogólnie jaśniejszy, z mlecznobiałymi przedpiersiem, zapiersiem i sternitami odwłoka. Oskórek niemal całego ciała porastają krótkie, zakrzywione, białe włoski i półwzniesione szczecinki[1].

Głowa ma duże i wyłupiaste oczy złożone, wyniesione przyoczka, dodatkową parę małych, okrągłych guzków za guzkami czułkowymi oraz przysadzistą kłujkę o członie pierwszym najdłuższym[1].

Dłuższe od głowy, trapezowate, słabo ku przodowi opadające przedplecze ma płat przedni tak długi jak tylny i opatrzony bruzdą pośrodku podstawy, niewyraźne przewężenie środkowe, zaokrąglone kąty przednie, proste brzegi boczne, a kąty boczne krótko-kolcowato wyciągnięte. Na prawie trójkątnej tarczce występuje Y-kształtna listewka. Skrzydła są w pełni rozwinięte. Sięgające nieco za wierzchołek odwłoka półpokrywy mają komórkę wewnętrzną szerszą niż zewnętrzna u nasady. Odnóża są dość grube, zwłaszcza pierwsza ich para[1].

Odwłok jest rombowaty, o rombowato wystających bocznie segmentach listewki brzeżnej od czwartego do szóstego. Samcze genitalia mają pygofor o rozdwojonym pod kątem ostrym wyrostku środkowym, maczugowate, lekko zakrzywione i pośrodku skręcone paramery, płytkę nasadową fallobazy o krótkiej nóżce, a także eliptyczną fallosomę z dobrze schitynizowanym i wklęśniętym na szczycie sklerytem grzbietowym falloteki oraz uzbrojonym w parę liściowatych sklerytów wierzchołkiem endosomy[1].

Rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]

Owad orientalny, endemiczny dla Chin, znany tylko z góry Huanglian w Junnanie. Spotkany na wysokości 1938 m n.p.m.[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Jianyun Wang, Zhuo Chen, Ping Zhao, Wanzhi Cai. Renicoris robustus, a new genus and species of the subfamily Harpactorinae (Hemiptera, Reduviidae) from China. „ZooKeys”. 1182, s. 331-338, 2023. DOI: 10.3897/zookeys.1182.108219.