Retorius

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Retorius – pochodzący z Egiptu bizantyński astrolog, działający w I połowie VI wieku.

Był autorem częściowo tylko zachowanego kompendium astrologicznego[1]. Dzieło to ma przede wszystkim charakter kompilacji dokonanej na podstawie wcześniejszych prac, głównie Klaudiusza Ptolemeusza, Pawła z Aleksandrii czy Wettiusza Walensa, zawiera jednak znaczne partie tekstu oryginalnego[2]. Traktat Retoriusa stanowi rozwiniętą syntezę antycznych teorii astrologicznych, autor m.in. utożsamił cztery trygony zodiakalne z czterema żywiołami, podzielił domy na męskie i żeńskie, a także wyznaczył 18 miejsc dziennych i 17 nocnych[1]. Retorius zamieścił w swoim dziele także obszerny wybór horoskopów na lata 401–516[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Jarosław Włodarczyk: Astrologia. Historia, mity, tajemnice. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 237. ISBN 978-83-247-0879-6.
  2. a b Tamsyn Barton: Ancient Astrology. London: Routledge, 1994, s. 85. ISBN 0-415-11029-7.