Rezerwat archeologiczny w Będkowicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rekonstrukcja chaty

Rezerwat archeologiczny w Będkowicachrezerwat obejmujący wczesnośredniowieczny zespół osadniczy Ślężan, składający się z cmentarzyska kurhanowego (VIII-IX w.) i grodziska (VIII-XI w.)[1]. Znajdują się w nim również ślady osady (VIII-XIII w.) wraz z dwiema zrekonstruowanymi chatami z okrąglaków (o konstrukcji wieńcowej z dachami sochowymi[2]) i studni[1]. Był to ośrodek kultu pogańskiego[3].

Grodzisko ma wymiary 65 x 75 m, posiada elipsowaty kształt, otoczone jest wałem obronnym[1] osiągającym 1,5 m[2] i suchą fosą[2]. Na zachód od grodziska znajduje się miejsce spotkań archeologicznych z wiatą, paleniskiem i ekspozycją wystawienniczą[1]. Po północnej stronie grodziska jest niewielki krąg kultowy (z amfibolitu o rozmiarach 20x7 m), grobla ze średniowiecznym stawem oraz wał zewnętrzny[1]. Cmentarzysko kurhanowe liczy około 7 kurhanów – stożkowych kopców ziemnych (niektóre zwieńczone kamieniami)[1], pochodzi z VIII-IX wieku[2][4]. Część kurhanów zrekonstruowano i ogrodzono[1].

Rezerwat powstał w 1986 roku[2]. Poniżej grodu aż do XIII w. istniała otwarta osada rolnicza[2]. Od roku 1986 obiekt funkcjonuje pod nazwą Rezerwatu Archeologicznego[2]. Znajdują się tu dwa szlaki archeologiczne: czerwony i czarny niedźwiedź[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]