Riftia pachyptila

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Riftia pachyptila
M. L. Jones, 1981
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

pierścienice

Gromada

wieloszczety

Rząd

Canalipalpata

Rodzina

rurkoczułkowce

Rodzaj

Riftia

Gatunek

Riftia pachyptila

Riftia pachyptilagatunek wieloszczeta z rodziny Siboglinidae. Są to bezkręgowce morskie żyjące na dnie oceanicznym na głębokościach powyżej 2 km, wokół ujść kominów hydrotermalnych. Należą do zwierząt o wyjątkowo dużej tolerancji na wysokie temperatury (termofile) i na duże stężenia związków siarki. Ich ciało, osłonięte rurką chitynową, dorasta do 2,5 m długości. Czerwony "pióropusz" wystający z górnego, otwartego końca rurki jest silnie unaczynionym organem służącym do pobierania z otaczającej wody substancji niezbędnych do życia (np. H2S, CO2, O2). W razie zagrożenia "pióropusz" może być wciągany w głąb rurki. Substancje pobierane przez "pióropusz" są transportowane wraz z krwią do wnętrza ciała i stanowią materiał odżywczy dla bakterii chemosyntetyzujących żyjących w wyspecjalizowanym organie zwierzęcia (tzw. trofosomie). Dorosłe osobniki nie posiadają w ogóle układu pokarmowego (występuje on u postaci larwalnej). Odżywiają się substancjami organicznymi wytwarzanymi przez symbiotycznie współżyjące z rurkoczułkowcem bakterie, które mogą stanowić nawet połowę masy ciała zwierzęcia. Tworzą w ten sposób podstawę układów troficznych rozwijających się wokół kominów hydrotermalnych na dużych głębokościach, zupełnie niezależnych od dopływu światła słonecznego, a wykorzystujących proces chemosytezy związków organicznych kosztem energii chemicznej, prowadzony przez bakterie. Riftia pachyptila do transportu tlenu, dwutlenku węgla i siarczków do wnętrza ciała wykorzystuje specyficzne, zawarte w jej krwi, hemoglobiny o wyjątkowo złożonej strukturze (zawierają od 24 do 144 łańcuchów globiny i tyleż struktur hemu). Te złożone odmiany hemoglobiny są odporne (inaczej niż u innych zwierząt) na zatrucie siarkowodorem.

Rurkoczułkowce żyjące wokół kominów hydrotermalnych żywią się substancjami organicznymi wytwarzanymi przez symbiotycznie współżyjące z nimi bakterie, zamieszkujące wnętrze ich ciała

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • M. L. Jones. Riftia pachyptila, new genus, new species, the vestimentiferan worm from the Galapagos rift geothermal vents (Pogonophora). „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 93, s. 1295-1313, 1981. (ang.). 
  • Derk C. Bergquist, Frederick M. Williams, Charles R. Fisher: "Longevity record for deep-sea invertebrate", Nature 403, 499 – 500 (03 Feb 2000) Brief Communications
  • Sharmishtha Dattagupta*, Lara L. Miles, Matthew S. Barnabei and Charles R. Fisher: Journal of Experimental Biology 209, 3795-3805 (2006)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]