Rolf Krüsmann
| Data i miejsce urodzenia |
6 października 1941 | |||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Rolf Krüsmann (ur. 6 października 1941[1] w Münsterze[2]) – niemiecki lekkoatleta, sprinter, wicemistrz Europy z 1966. W czasie swojej kariery reprezentował Republikę Federalną Niemiec.
Specjalizował się w biegu na 400 metrów. Na pierwszych europejskich igrzyskach halowych w 1966 w Dortmundzie zdobył złoty medal w sztafecie 4+3+2+1 okrążenie (w składzie: Leonhard Händl, Werner Krönke, Krüsmann i Jürgen Schröter)[3].
Zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 400 metrów na mistrzostwach Europy w 1966 w Budapeszcie (sztafeta RFN biegła w składzie: Friedrich Roderfeld, Jens Ulbricht, Krüsmann i Manfred Kinder). Indywidualnie zajął 5. miejsce w finale biegu na 400 metrów[4]. Zwyciężył w sztafecie 1+2+3+4 okrążenia (w składzie: Gert Metz, Horst Haßlinger, Krüsmann i Manfred Hanika) na europejskich igrzyskach halowych w 1967 w Pradze[5].
Zdobył złoty medal w sztafecie 4 × 400 metrów na letniej uniwersjadzie w 1967 ww Tokio (w składzie: Helmar Müller, Ingo Röper, Krüsmann i Werner Thiemann)[2].
Po kilku latach przerwy wziął udział w wielkich zawodach międzynarodowych w 1972. Na halowych mistrzostwach Europy w Grenoble wywalczył srebrny medal w sztafecie 4 × 2 okrążenia (w składzie: Peter Bernreuther, Krüsmann, Georg Nückles i Ulrich Reich)[6].
Krüsmann był brązowym medalistą mistrzostw RFN w biegu na 400 metrów w 1966[7]. Był również halowym wicemistrzem w biegu na tym dystansie w 1967[8].
Po zakończeniu kariery zawodniczej pracował jako trener lekkoatletyczny. Był m.in. trenerem czterystumetrowców reprezentacji Niemiec w latach 1989–1996[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Berlin 2018 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 220 [dostęp 2018-11-14] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ a b c Friedrich Westerhoff. Im Unfrieden geschieden. „Westfälische Rundschau”, 2009-07-06. [dostęp 2018-11-14]. (niem.).
- ↑ Alain Bouillé (red.): L’Athlétisme Européen en Salle. Paryż: Fédération Française d’Athlétisme, 1994, s. 15.
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, 523 i 527 [dostęp 2018-11-14] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Alain Bouillé (red.): L’Athlétisme Européen en Salle. Paryż: Fédération Française d'Athlétisme, 1994, s. 17.
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 426 [dostęp 2021-02-02] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften (400m – Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2018-11-14] (niem.).
- ↑ Leichtathletik – Deutsche Meisterschaften – Halle (400m – Herren) [online], Sport-Komplett.de [dostęp 2018-11-14] (niem.).
