Rurka tracheotomijna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Rurka tracheostomijna)
Rurka tracheotomijna z mankietem uszczelniającym, dodatkową kaniulą wewnętrzną i prowadnicą, bez otworów fenestracyjnych

Rurka tracheotomijna – rurka umieszczana w tchawicy przez otwór zwany tracheostomą[1] powstały w wyniku zabiegu tracheotomii lub konikotomii. Zwykle mocowana jest do szyi za pomocą tasiemek[2]. Może być wykonana z metalu lub tworzyw sztucznych, jednoczęściowa lub dwuczęściowa (oprócz kaniuli zewnętrznej z kołnierzem ma wtedy także wyjmowaną kaniulę wewnętrzną) i być wyposażona w mankiet (balonik) uszczelniający, otwory fenestracyjne (jeden lub kilka) ułatwiające (lub umożliwiające) mówienie, trójgraniec (w rurkach do konikotomii) lub prowadnicę[2][3]. Stosowana jest dla zapewnienia drożności dróg oddechowych i ułatwienia długotrwałej wentylacji kontrolowanej, a także dla zapobiegania lub leczenia zwężeń krtaniowo-tchawiczych[2][4][5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Życie bez krtani. Klinika Otolaryngologii Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu. [dostęp 2020-07-26].
  2. a b c Stanisław Iwankiewicz: Tracheotomia. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2008, s. 23–41. ISBN 978-83-200-3857-6.
  3. Malwina Wamka, Hanna Mackiewicz-Nartowicz, Anna Sinkiewicz, Opieka pielęgniarska nad pacjentami po zabiegach chirurgicznych w obrębie krtani, „Pielęgniarstwo Chirurgiczne i Angiologiczne”, 4, 2018, s. 136–140.
  4. Rosen i Simpson 2018 ↓, s. 205–214.
  5. Rosen i Simpson 2018 ↓, s. 323–327.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]