Ruszt (mechanika)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ruszt – typ konstrukcji wieloprętowej[1]. Specyfika tej konstrukcji polega na tym, że siatka, najczęściej prostokątna, utworzona z osi jej prętów, leży w pewnej płaszczyźnie (zazwyczaj poziomej), podczas gdy działające na nią obciążenia są do tej płaszczyzny prostopadłe[1][2]. To sprawia, że ruszt pracuje jako konstrukcja przestrzenna i wymaga odpowiedniego podparcia. Wyróżnić można dwa przypadki:

Obciążenie użytkowe na ruszt najczęściej przekazuje płyta stalowa lub żelbetowa zazwyczaj połączona z nim konstrukcyjnie. Przy dużych rozpiętościach podporowych wykonywane są ruszty złożone z krzyżujących się belek kratowych lub ramowych (belki Vierendeela).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b B.Olszowski, Z.Stojek, Z.Waszczyszyn, Zarys mechaniki budowli, str. 105, Kraków 1978, Politechnika Krakowska
  2. Nowacki W., Mechanika budowli, tom 2, str. 345, PWN Warszawa 1960