Rynienka czepca

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czepiec owcy z: (1)- ujście przełyku (2) - wargi rynienki (3) - czepiec (4)- ujście czepcowo-ksiegowe

Rynienka czepca (łac. sulcus reticuli) – pierwszy odcinek bruzdy żołądkowej (sulcus ventriculi)[1] żołądka przeżuwaczy, nazywanej czasami rynienką przełykową[2], ponieważ stanowi funkcjonalne przedłużenie przełyku.

Sulcus reticuli zbudowana jest z dwóch fałdów mięśniówki zwanych wargą prawą i lewą (labium dextrum et sinistrum)[3]. Pomiędzy tymi wargami leży dno rynienki czepca (fundus sulci reticuli)[3]. Rynienka zaczyna się od ujścia przełyku, kończąc się ujściem czepcowo-księgowym (ostium reticuloomasicum)[3][1]. Wargi, dzięki odpowiedniej budowie oraz w związku z tym, iż lewa warga jest lepiej rozwinięta oraz przebiegu spiralnego podczas skurczu, tworzą niemal zamkniętą rurę[3][2]. Gdy zwierzę podczas jedzenia pobiera płyn, wówczas ściany rynienki zamykają się i płyn poprzez rurę jest transportowany bezpośrednio do ksiąg z pominięciem żwacza i czepca[2].

Odruch bezwarunkowy zwany odruchem rynienkowym występujący u młodych osobników, uruchamiany poprzez czynność ssania (drażnienie receptorów w gardle i przełyku przenoszone przez nerw błędny), zamyka dojście do żwacza, a mleko trafia bezpośrednio do ostatniej komory żołądka. Odbywa się to poprzez formowanie z rynienki czepca rury[4][5]. Odruch rynienkowy wygasa u owiec i kóz po osiągnięciu pierwszego roku życia. U krów trwa trochę dłużej[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Anatomia zwierząt T. 2. s. 224.
  2. a b c Anatomia i fizjologia zwierząt. s. 152.
  3. a b c d Anatol Akajewski: Anatomia zwierząt domowych. s. 65.
  4. a b Anatomia i fizjologia zwierząt. s. 169.
  5. Krzymowski i Przała 2005 ↓, s. 464

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kazimierz Krysiak, Krzysztof Świeżyński: Anatomia zwierząt. T. 2. Warszawa: PWN, 2008. ISBN 978-83-01-13544-7.
  • Waldemar Pilarski, Stanisław Koźniewski: Anatomia i fizjologia zwierząt. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1974.
  • Anatol Akajewski: Anatomia zwierząt domowych tom.II. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1994. ISBN 83-09-01817-9.
  • Tadeusz Krzymowski, Jadwiga Przała: Fizjologia zwierząt: podręcznik dla studentów wydziałów medycyny weterynaryjnej, wydziałów biologii i hodowli zwierząt akademii rolniczych i uniwersytetów: praca zbiorowa. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2005. ISBN 83-09-01792-8.