Rzeź w Dunoon

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Rzeź w Dunoon – masakra dokonana 3 czerwca 1646 roku przez klan Campbellów na członkach klanu Lamont na półwyspie Cowal, zwłaszcza w okolicach zamku Dunoon, w czasie wojen klanowych w XVII w.

W 1646 r. potężny klan Campbellów zbrojnie zaatakował sąsiedni klan Lamont, zajmujący terytorium na prawym brzegu ujścia rzeki Clyde (Firth of Clyde). Celem Campbellów było zdobycie zamków Lamontów, Ascog a zwłaszcza Toward – broniącego ujścia rzeki. Lamontowie ulegli przewadze potężnego sąsiada i ich wódz, sir James Lamont wynegocjował kapitulację gwarantującą jego klanowi bezpieczeństwo.

Jednak Campbelle złamali warunki umowy i zamordowali ponad dwustu Lamontów, mężczyzn, kobiet i dzieci. Według naocznych świadków kilkadziesiąt osób spalili żywcem. Ziemie klanu Lamont, a zwłaszcza obie twierdze zostały spustoszone, sir James Lamont spędził pięć lat w lochach Campbellów.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Castle House Museum of Dunoon. castlehousemuseum.org.uk. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-04)].
  • Stephen C Manganiello: The Concise Encyclopedia of the Revolutions and Wars of England, Scotland, and Ireland, 1639-1660, Scarecrow Press, 2004. ISBN 0-8108-5100-8.
  • Iain Moncreiffe of that Ilk: The Highland Clans. London, Barrie & Rockliff, 1967.