Sławka (dopływ Wieprza)
| Kontynent | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Państwo | |||||||||||||
| Rzeka | |||||||||||||
| Długość | 23,5 km | ||||||||||||
| Powierzchnia zlewni |
169,1 km² | ||||||||||||
| Źródło | |||||||||||||
| Miejsce | w miejscowości Jadwisin | ||||||||||||
| Wysokość |
207 m n.p.m. | ||||||||||||
| Współrzędne | |||||||||||||
| Ujście | |||||||||||||
| Recypient | Wieprz | ||||||||||||
| Miejsce | |||||||||||||
| Wysokość |
158 m n.p.m. | ||||||||||||
| Współrzędne | |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie powiatu świdnickiego  | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |||||||||||||
Sławka, w górnym biegu Stoki – rzeka, która jest lewym dopływem rzeki Wieprz. Według wykazu wód płynących w Polsce zmienia nazwę na Sławka od ujścia Granicznego Rowu[1].
Źródła rzeki znajdują się na terenie wsi Jadwisin. Uchodzi do Wieprza we wsi Ciechanki Łęczyńskie. Długość Stoków wynosi ok. 24 km. Na terenie Kawęczyna zasila niewielki zbiornik wodny, a potem przepływa przez Wierzchowiska, gdzie obok pola golfowego również zasila stawy. Dalej przepływa przez Krępiec, gdzie przyjmuje jeden ze swoich dopływów. W tym miejscu tworzy duże zakole, przy którym zmienia bieg z północnego na wschodni. Kilkaset metrów dalej również tworzy silne zakole i kilkadziesiąt metrów dalej przyjmuje swój kolejny dopływ. Później rzeka dopływa do Minkowic, gdzie przepływa pod linią kolejową nr 7 Warszawa Wschodnia-Dorohusk. Niedaleko zasila kolejne dwa stawy rybne, a następnie zmienia bieg z wschodniego znowu na północny. Dalej przepływa przez Mełgiew, gdzie zasila następne 3 stawy. Potem na granicy Mełgwi i Janowic przyjmuje dopływ Graniczny Rów. Stoki dopływają do Krzesimowa, gdzie znów zasilają zespół stawów. Kilka metrów na północ rzeka mija zabytkowy młyn z 1934 roku. Przepływa jeszcze przez Lubieniec, Zakrzów i w Ciechankach Łęczyńskich wpada do Wieprza.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 257, ISBN 83-239-9607-5.