Przejdź do zawartości

Samotnik (gra logiczna)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Plansza do gry (wersja brytyjska)

Samotnik (również Solitaire, Peg solitaire, zakonniczka, Kapucyn) — gra logiczna rozgrywana przez jedną osobę na planszy mającej 33 lub 37 pól. Rzekomo powstała na rozkaz Ludwika XIV. Zyskała popularność we Francji w XVII wieku, później w innych krajach (w tym także w Polsce). Bardziej uproszczone gry były znane wcześniej w starożytnym Rzymie.

Celem gry jest zostawienie na planszy jak najmniejszej liczby pionków. Idealnym rozwiązaniem jest pozostawienie jednego pionka, najlepiej w centrum. Pionka bije się przeskakując go w pionie lub w poziomie. Nie można poruszać się na ukos oraz nie można bić kilku pionków w jednym ruchu.

Rozwiązanie

[edytuj | edytuj kod]

Rozwiązanie podstawowej wersji gry przedstawiono poniżej:

    a b c
    d e f
g h i j k l m
n o p x P O N
M L K J I H G
    F E D
    C B A

Należy wykonać następujące ruchy:

  1. e-x
  2. l-j
  3. c-k
  4. P-f
  5. D-P
  6. G-I
  7. J-H
  8. m-G-I
  9. i-k
  10. g-i
  11. L-J-H-l-j-h
  12. C-K
  13. p-F
  14. A-C-K
  15. M-g-i
  16. a-c-k-I
  17. d-p-F-D-P-p
  18. o-x

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Lech Pijanowski, Wojciech Pijanowski: Encyklopedia Gry Świata według Lecha i Wojciecha Pijanowskich. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006. ISBN 978-83-01-14914-7.