Schemat księgowania
Schemat księgowania – ustrukturyzowany, najczęściej używany systemowy sposób księgowania[1]. W odróżnieniu od manualnego (ręcznego) księgowania zapewnia automatyczny wybór wybranych informacji w trakcie księgowania[2].
Schematy księgowe mają na celu:
- przyspieszenie procesowania danych/księgowania (wybrane informacje uzupełniane są automatycznie, użytkownik nie musi wybierać/wyszukiwać je manualnie)
- zmniejszenie ryzyka popełnienia błędu (system zapewnia poprawność uzupełnianych automatycznie danych)
- zapewnienie większej jednorodności księgowań – dzięki automatycznym podpowiedziom wybrane księgowania będą posiadały jednorodny zestaw danych (tych, które są automatycznie uzupełniane przez system)
W ramach schematów księgowania, dane uzupełniane automatycznie to najczęściej opisy transakcji, numery kont biorących udział w księgowaniu, powiązania z rejestrami podatkowymi, etc[3]. W bardziej zaawansowanych schematach istnieje możliwość dokonywania alokacji transakcji na odpowiednie wymiary księgowe.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rafik Nafkha: Komputerowe Systemy Finansów i Księgowości. Warszawa: SGGW, 2013, s. 20-100. ISBN 978-83-7583-406-2.
- ↑ Optymalizacja księgowań. MDDP Outsourcing, 2015-07-24. [dostęp 2015-07-27].
- ↑ Jan Trąbka: Kryteria wyboru systemu informatycznego rachunkowości finansowej w małym i średnim przedsiębiorstwie. Zeszyty Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Krakowie, 2001, nr 569. s. 106-107. [dostęp 2015-06-30].