Scopaeina

Scopaeina
Mulsant et Rey, 1878
Scopaeus gracilis
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Infrarząd	kusakokształtne
Nadrodzina	Staphylinoidea
Rodzina	kusakowate
Podrodzina	żarlinki
Plemię	Paederini
Podplemię	Scopaeina
Synonimy
Scopéates Mulsant et Rey, 1878 Scopaei Casey, 1905 Polyodontidos Solier, 1849

Scopaeus apterus

Scopaeina – podplemię chrząszczy z rodziny kusakowatych i podrodziny żarlinków. Obejmuje ponad 500 opisanych gatunków, sklasyfikowanych w 5 rodzajach.

Morfologia

Chrząszcze o mocno wydłużonym ciele długości od 1,8 do 6,6 mm.

Dłuższa niż szersza głowa ma czułki nie zgięte kolankowato o niewydłużonym przesadnie członie pierwszym oraz oczy zwykle ze szczecinkami między fasetkami. Charakterystyczna jest obecność trichobotrium w owalnym do wydłużonego wklęśnięciu przylegającym do grzbietowej krawędzi oka lub odsuniętym ku tyłowi na skroń. Aparat gębowy ma wykrojoną pośrodku przednią krawędź wargi górnej, przeciętnych rozmiarów ząbkowane żuwaczki z prostekami u nasady i bez rowków na powierzchniach zewnętrznych oraz głaszczki szczękowe o członie trzecim rozszerzającym się ku szczytowi, a niewielkim członie czwartym walcowatym z lekko nabrzmiałą nasadą. Warga dolna odznacza się szerokim, trójdzielnym, zwężonym ku niemal ostremu szczytowi przednim płatem języczka oraz dużymi pędzlami grubych szczecinek na przyjęzyczkach. Na guli brak punktów i owłosienia. Szyja ma listewkę nuchalną oraz pozbawiony żeberka podłużnego rowek nuchalny.

Dłuższe niż szerokie, najszersze na przedzie lub pośrodku przedplecze pozbawione jest listewki krawędziowej i trichobotrii. Powierzchnia tarczki jest owłosiona. Pokrywy mają listewkę submarginalną, natomiast pozbawione są listewki epipleuralnej. Przedtułów charakteryzuje długie i zwężone ku tyłowi furcasternum, z przodu zlane z płatem środkowym basisternum. Żeberko międzybiodrowe przedpiersia jest nożowate. Panewki przednich bioder otwarte są z tyłu. Przetchlinki śródtułowia są małe i odseparowane od elementów sąsiednich. Na śródpiersiu brak jest pośrodkowego żeberka. Furcasternum śródtułowia jest krótkie i szerokie.

Odwłok cechuje się trójpłatową przednią krawędzią drugiego sternitu, zaopatrzonym w nasadową listewkę poprzeczną sternitem trzecim oraz sternitami od trzeciego do siódmego oddzielonymi od tergitów parą laterowentrytów. Tergit dziewiąty ma głęboko wykrojoną krawędź tylną, u samicy jest symetryczny, u samca zaś może być niesymetryczny. Samica ma płytkę gonokoksalną podzieloną na dwa długie elementy boczne nierozdzielone na proksymalne i dystalne gonokoksyty. Samiec ma edeagus pozbawiony paramer lub z paramerą wykształconą w postaci krótkiego płatka przylegającego do płata środkowego.

Taksonomia

Takson ten wprowadzony został w 1878 roku przez Étienne’a Mulsanta i Claudiusa Reya pod wernakularną nazwą Scopéates. Zlatynizowaną nazwę Scopaeina wprowadził w 1889 roku Georg K.M. Seidlitz. Alternatywnej latynizacji Scopaei jako pierwszy użył w 1905 roku Thomas Lincoln Casey. Rewizji podplemienia i uwspółcześnienia jego diagnozy dokonał w 2023 roku Lee Herman.

Do podplemienia tego zalicza się ponad 500 opisanych gatunków, sklasyfikowanych w pięciu rodzajach:

• Hyperscopaeus Coiffait, 1984
• Orus Casey, 1885
• Micranops Cameron, 1913
• Scopaeus Erichson, 1840
• Trisunius Assing, 2011