Serleskamm
Serleskamm – zbudowana z wapiennych skał leżących na podłożu krystalicznym grań oddzielająca leżącą na płd-wsch. od niej dolinę Gschnitztal od leżącej na płn.-zach. doliny Pinnistal w Stubaier Alpen w Tyrolu.
Topografia[edytuj | edytuj kod]
Grań Serleskamm odbiega w postaci potężnego ramienia od szczytu Habicht (3277 m n.p.m.) w kierunku północno-wschodnim. Od jego masywu oddzielona jest przełęczą Pinnisjoch, w pobliżu której znajduje się schronisko Innsbrucker Hütte. Grań liczy ogółem 12 km długości; żaden z jej szczytów nie przekracza wysokości 3000 m n.p.m. Najwyższym punktem grani jest Kirchdach Spitze, 2840 m n.p.m. W grani znajdują się kolejno, idąc od Pinnisjoch w kierunku płn.-wsch., następujące szczyty:
- Kalkwand, 2564 m n.p.m.,
- Ilmspitze, 2692 m n.p.m.,
- Kirchdach Spitze, 2840 m n.p.m.,
- Hammerspitze, 2634 m n.p.m.,
- Wasenwand, 2563 m n.p.m.,
- Roter-Kopf, 2526 m n.p.m.,
- Kesselspitze, 2728 m n.p.m.,
- Lampermahdspitze, 2595 m n.p.m.,
- Serles, 2717 m n.p.m.
Od wybitnego szczytu Serles, kończącego grań, pochodzi jej nazwa.
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Większość szczytów grani Serleskamm dostępna jest jedynie wspinaczkowo. Niemniej na niektóre szczyty prowadzą ścieżki dostępne dla wprawnych turystów. Do otaczających dolin grań opada wielkimi wapiennymi ścianami, przez które prowadzą drogi wspinaczkowe o rozmaitym stopniu trudności. Zwiedzanie grani ułatwiają usytowane w jej pobliżu schroniska: Innsbrucker Hütte oraz Padasterjochhaus.
Mapy[edytuj | edytuj kod]
- Kompass Wanderkarte, no. 83 Stubaier Alpen, skala 1 : 50 000,
- Kompass Wanderkarte, no. 36 Innsbruck - Brenner, skala 1 : 50 000.
Literatura[edytuj | edytuj kod]
- Klier W.: Alpenvereinsführer Stubaier Alpen, Bergverlag Rudolf Rother, München, (2006), ISBN 3-7633-1271-4.