Przejdź do zawartości

Sielsowiet Sielec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sielsowiet Sielec
Сялецкі сельсавет
Селецкий сельсовет
sielsowiet
Ilustracja
Sielsowiet Sielec na mapie rejonu bereskiego
Państwo

 Białoruś

Obwód

 brzeski

Rejon

bereski

Siedziba

Sielec

Populacja (2009)
• liczba ludności


2194[a]

Szczegółowy podział administracyjny
Liczba miejscowości

15

Położenie na mapie obwodu brzeskiego
Mapa konturowa obwodu brzeskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Sielsowiet Sielec”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Sielsowiet Sielec”
Ziemia52°35′N 24°52′E/52,583333 24,866667

Sielsowiet Sielec (biał. Сялецкі сельсавет, Sialecki sielsawiet; ros. Селецкий сельсовет) – sielsowiet na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie bereskim, z siedzibą w Sielcu.

Demografia

[edytuj | edytuj kod]

Według spisu z 2009 sielsowiety Sielec i Narutowicze[b] zamieszkiwało 2194 osób[c], w tym 2026 Białorusinów (92,34%), 95 Rosjan (4,33%), 41 Ukraińców (1,87%), 13 Polaków (0,59%)[d], 4 Ormian (0,18%), 4 Niemców (0,18%), 9 osób innych narodowości i 2 osoby, które nie podały żadnej narodowości[1].

Geografia i transport

[edytuj | edytuj kod]

Sielsowiet położony jest w północnozachodniej części rejonu bereskiego. Przepływa przez niego Jasiołda, na której znajduje tu się zbiornik zaporowy Sielec. Na jego terytorium częściowo znajduje się Rezerwat Biologiczny „Busłouka”.

Skrajem sielsowietu przebiega linia kolejowa Moskwa–Mińsk–Brześć. Przez sielsowiet przebiegają tylko drogi lokalne.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

17 września 2013 do sielsowietu Sielec włączono w całości likwidowany sielsowiet Narutowicze (łącznie 6 miejscowości)[2].

Miejscowości

[edytuj | edytuj kod]
  1. łączna liczba ludności zamieszkująca sielsowiety Sielec i Narutowicze, tj. obecne terytorium sielsowiet Sielec
  2. tj. obecne terytorium sielsowiet Sielec
  3. 1273 w sielsowiecie Sielec i 921 w sielsowiecie Narutowicze
  4. 8 w sielsowiecie Sielec i 5 w sielsowiecie Narutowicze

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]