Siemił (władca Dalemińców)
 Związek plemion serbskich w okresie od VIII do X wieku | |
Siemił (łac. Semela) – władca łużyckiego plemienia Dalemińców z początku IX wieku.
W roku 805 wojska frankijskie pod wodzą Karola Wielkiego wyprawiły się na terytorium czeskie. Po drodze przeszły przez kraj Dalemińców, których książę Siemił stawił opór najeźdźcom. Został jednak pokonany i zmuszony do uległości. Pobity władca zmuszony został do oddania w charakterze zakładników dwóch swoich synów[1][2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Krzysztof Polek, Frankowie a ziemie nad środkowym Dunajem, Kraków 2007, s. 251.
- ↑ Henryk Łowmiański, Początki Polski. Z dziejów Słowian w I tysiącleciu n.e., tom V, Warszawa 1973, s. 238.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Robert F. Barkowski: Poczet władców słowiańskich 631-1168. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2017, s. 39-40. ISBN 978-83-11-15119-2.