Sikaiana albomaculata

	Sikaiana albomaculata
	(Distant, 1917)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	pluskwiaki
Podrząd	fulgorokształtne
Rodzina	Derbidae
Podrodzina	Zoraidinae
Plemię	Sikaianini
Rodzaj	Sikaiana
Gatunek	Sikaiana albomaculata
Synonimy
	Iguvium albomaculatum Distant, 1917;
	Iguvium albomaculatum Distant, 1917;

Sikaiana albomaculata – gatunek pluskwiaka z rodziny Derbidae i podrodziny Zoraidinae. Jest endemitem Wysp Wewnętrznych archipelagu Seszeli.

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1917 roku przez Williama Lucasa Distanta na łamach „Transactions of the Linnean Society of London” pod nazwą Iguvium albomaculatum. Jako lokalizację typową wskazano Silhouette w archipelagu Seszeli^[1]. Do rodzaju Sikaiana przeniesiony został w 1918 roku przez Fredericka A.G. Muira^[2]. W 2009 roku poddany został redeskrypcji przez Holgera Löckera, Birgit Löcker i Wernera E. Holzingera^[3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Samce osiągają od 1,8 do 1,9 mm, a samice około 1,5 mm długości ciała. Ubarwienie jest ochrowe z ciemnym marmurkowaniem. Głowa ma bardzo duże, ciemne, sięgające podstawy nadustka oczy oraz tak długie jak czoło czułki. Skrzydła w pozycji spoczynkowej rozstawione są na boki. Skrzydło przednie ma około 4,1 mm długości, pomarańczowo podbarwioną żyłkę kostalną, a resztę powierzchni prawie przezroczystą z pięcioma ciemnymi przepaskami i kilkoma mniejszymi, ciemnymi znakami. Jego użyłkowanie cechuje się krótką i szeroką, niezbliżającą się do środka skrzydła bazalną komórką medialną oraz wyrastającą niezależnie z podstawy skrzydła żyłką kubitalną. Długość skrzydła tylnego wynosi ⅓ długości skrzydła przedniego. Genitalia samca mają krótką, 1,3 raza dłuższą niż szeroką, na szczycie zaokrągloną rurkę analną, pozbawiony wyrostka brzuszno-środkowego i zaopatrzony w mały płatek boczny pygofor, wydłużone, w połowie długości zaopatrzone w sterczący dogrzbietowo płatek i smukły wyrostek, na szczytach zakrzywione gonostyliki oraz długi i cienki edeagus z trzema kolcami wierzchołkowymi^[3].

Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]

Owad ten zasiedla lasy. Obserwowany był na Phoenicophorium borsigianum^[3].

Gatunek ten występuje w krainie madagaskarskiej. Jest endemitem Wysp Wewnętrznych archipelagu Seszeli. Znany jest z wysp Mahé i Silhouette^[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ William Lucas Distant. Rhychota. Part II: Suborder Homoptera. The Percy Sladen Trust Expedition to the Indian Ocean in 1905, under the leadership of Mr. J. Stanley Gardiner, M. A.. „The Transactions of the Linnean Society of London. Second series. Zoology”. 17, s. 273-322, 1917.
↑ Frederick Arthur Godfrey Muir. Notes on the Derbidae in the British Museum collection. I. Zoraidinae. „Entomologists Monthly Magazine”. 54, s. 173–177, 1918.
↑ ^a ^b ^c ^d Holger Löcker, Birgit Löcker, Werner E. Holzinger. Revision of the Derbidae of Seychelles Islands (Insecta: Hemiptera: Fulgoromorpha). „Zootaxa”. 2221, s. 1–26, 2009. Magnolia Press. DOI: 10.5281/zenodo.190082.

[Distant-1] William Lucas Distant. Rhychota. Part II: Suborder Homoptera. The Percy Sladen Trust Expedition to the Indian Ocean in 1905, under the leadership of Mr. J. Stanley Gardiner, M. A.. „The Transactions of the Linnean Society of London. Second series. Zoology”. 17, s. 273-322, 1917.

[Muir-2] Frederick Arthur Godfrey Muir. Notes on the Derbidae in the British Museum collection. I. Zoraidinae. „Entomologists Monthly Magazine”. 54, s. 173–177, 1918.

[llh-3] Holger Löcker, Birgit Löcker, Werner E. Holzinger. Revision of the Derbidae of Seychelles Islands (Insecta: Hemiptera: Fulgoromorpha). „Zootaxa”. 2221, s. 1–26, 2009. Magnolia Press. DOI: 10.5281/zenodo.190082.

[1]

[2]

[3]