Skala FLACC
Skala FLACC – skala behawioralna[1] i narzędzie oceny nasilenia bólu u małych dzieci i niemowląt[2][3] lub dzieci bez kontaktu[4]. Pierwotnie przeznaczona dla dzieci w wieku od 2 miesięcy do 7 lat[5]. Ocenie podlega pięć parametrów (wyraz twarzy, ułożenie nóg, aktywność, płacz i możliwość ukojenia), których cząstkowe wyniki (od 0 do 2 punktów) są sumowane[6] dając łączny wynik od 0 (brak bólu) do 10 (najsilniejszy ból)[2]. Wartość powyżej 3 punktów sugeruje konieczność podania leków przeciwbólowych[6]. Nazwa skali pochodzi od pierwszych liter nazw ocenianych kategorii w języku angielskim[5]. Skala nie uwzględnia parametrów życiowych i nie wskazuje przyczyny obserwowanego zachowania dziecka[7].
| Kategoria | Ocena | |||
|---|---|---|---|---|
| 0 | 1 | 2 | ||
| Wyraz twarzy | (Face) | Buzia bez szczególnego wyrazu twarzy lub uśmiechnięta | Okresowe grymasy, marszczenie brwi, markotna, niezainteresowana | Częste lub stałe grymasy, drżąca bródka |
| Ułożenie nóg | (Legs) | Swobodne, zrelaksowane | Niespokojne, napięte | Kopanie, podciąganie nóg |
| Aktywność | (Activity) | Leży cicho w normalnej pozycji, łatwo się porusza | Wierci się, przesuwa do przodu/tyłu, napięty | Wygina się, sztywnieje, szarpie się |
| Płacz | (Cry) | Nie płacze | Popłakuje, jęczy, kwili | Płacze cały czas, łka lub krzyczy |
| Możliwość ukojenia | (Consolability) | Spokojne i zadowolone | Daje się uspokoić głaskaniem, przytulaniem, mówieniem do niego, ale niespokojne | Trudno utulić |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Pabis 2011 ↓, s. 124.
- ↑ a b Pabis 2011 ↓, s. 125.
- ↑ Dianne J. Crellin i inni, Systematic review of the Face, Legs, Activity, Cry and Consolability scale for assessing pain in infants and children: is it reliable, valid, and feasible for use?, „Pain”, 156 (11), 2015, s. 2132-2151, DOI: 10.1097/j.pain.0000000000000305, PMID: 26207651 (ang.).
- ↑ Wybrane skale oceny bólu u dzieci najczęściej stosowane w praktyce klinicznej [online], medycyna praktyczna [dostęp 2016-09-03] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-15].
- ↑ a b Rozalska-Walaszek i in. 2015 ↓, s. 89.
- ↑ a b Rozalska-Walaszek i Aftyka 2014 ↓, s. 30.
- ↑ Marcin Rawicz, Zasady stosowania leków przeciwbólowych i sedacyjnych u noworodków i niemowląt leczonych w oddziale intensywnej terapii [online] [dostęp 2016-09-03] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-19].
- ↑ Rozalska-Walaszek i Aftyka 2014 ↓, s. 32.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Emilia Pabis, Metody oceny natężenia bólu pooperacyjnego u dzieci, „Problemy Pielęgniarstwa”, 19 (1), VIA MEDICA, 2011, s. 122-129 [dostęp 2016-09-03] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-16].
- Ilona Rozalska-Walaszek, Anna Aftyka, Metody monitorowania bólu u noworodków i niemowląt, „Pielęgniarstwo XXI wieku”, Nr 2 (47), 2014 [dostęp 2016-09-03] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-15].
- Ilona Rozalska-Walaszek i inni, Wybrane metody oceny bólu pooperacyjnego u dzieci z zaburzeniami rozwojowymi, „Anestezjologia i Ratownictwo”, 9, 2015, s. 87-94 [dostęp 2016-09-03] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-23].
