Skala MSK
Skala MSK (skala Miedwiediewa-Sponheuera-Karnika[1]) – skala stopnia intensywności fali wstrząsowej trzęsienia ziemi, opracowana w 1964 roku i używana w Indiach, Izraelu, i krajach byłego ZSRR. Skala MSK pozwala wyrazić wzbudzenie dynamiczne spowodowane wstrząsem sejsmicznym jako ekwiwalentne obciążenie poziome, którego wartość uzależniona jest wprost od wartości przyspieszenia podłoża.
| Stopień | Przyspieszenie drgań podłoża [mm/s²] |
Opis drgań |
|---|---|---|
| 1 | 5-12 | niezauważalne |
| 2 | 12-25 | bardzo lekkie |
| 3 | 25-50 | lekkie |
| 4 | 50-120 | umiarkowanie silne |
| 5 | 120-250 | dość silne |
| 6 | 250-500 | silne |
| 7 | 500-1000 | bardzo silne |
| 8 | 1000-2000 | niszczące |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Intensywność, Magnituda, Energia. Instytut Geofizyki Polskiej Akademii Nauk, Zakład Sejsmologii i Fizyki Wnętrza Ziemi. [dostęp 2014-08-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-26)].