Newton opracował skalę w oparciu o kilka wyznaczonych przez siebie temperatur odpowiadającym określonym zjawiskom. Skala była problematyczna w użyciu, dlatego dopiero później zmienił jej opis definiując dwa charakterystyczne punkty – topnienie i wrzeniewody, którym przypisał temperatury 0 i 33 °N.
Jego skala stała się podstawą do opublikowania później przez Celsjuszawłasnej skali, którą tworzył mając wiedzę o pracach Newtona w tej dziedzinie.