Skałowron
| Corcorax melanorhamphos[1] | |||
| (Vieillot, 1817) | |||
 Skałowron siedzący na eukaliptusie | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
Corcorax[2] | ||
| Gatunek |
skałowron | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
 | |||
Skałowron[5] (Corcorax melanorhamphos) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny skałowronów (Corcoracidae). Jest endemitem wschodniej i południowo-wschodniej Australii. Nie jest zagrożony. Jego zasięg występowania jest szacowany na około 1 980 000 km²[6].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Jedyny przedstawiciel rodzaju Corcorax[5][7]. Wyróżniono dwa podgatunki C. melanorhamphos[7][3]:
- C. melanorhamphos melanorhamphos – wschodnia i południowa-wschodnia Australia.
- C. melanorhamphos whiteae – południowa i południowo-wschodnia Australia Południowa.
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Charakterystyka
- Rozmiarami mieści się pomiędzy kawką a krukiem. Nie występuje dymorfizm płciowy. Dosyć długi, zagięty szary dziób. Czerwone oczy nie występują u ptaków młodych. Poza tym cały czarny, ale opalizujący. Na skrzydłach biały pas złożony z plam na lotkach, trochę jak u sroki. Grube, mocne nogi.
- Wymiary
- długość ciała: 43–47 cm
- rozpiętość skrzydeł: 76 cm
- masa ciała: 312 g
Ekologia i zachowanie
[edytuj | edytuj kod]
- Biotop
- Suche zadrzewienia oraz zarośla.
- Zachowanie
- Pomimo iż żeruje na ziemi, dobrze lata. Jest towarzyski i żyje w grupach 5–10 osobników.
- Głos
- Alarmuje serią opadających gwizdów, ostre zgrzyty. Nie ma piosenki.
- Pożywienie
- Głównie bezkręgowce i małe ilości drobnych kręgowców. Zimą zjada nasiona.
- Lęgi
- Gniazduje kooperatywnie. Gniazdo z błota ma kształt miseczki i mieści się na poziomej gałęzi drzewa. Opiekuje się nim grupa ptaków, więcej niż jedna samica może składać jaja. Jedna składa ich 3–5. Wysiadywanie trwa 19 dni. Młode potrafią latać po 25 dniach. Wyprowadza 1 lęg, bardzo rzadko 2.
Status
[edytuj | edytuj kod]IUCN uznaje skałowrona za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako pospolity. Trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Corcorax melanorhamphos, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Corcorax, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2021-02-17] (ang.).
- ↑ a b White-winged Chough (Corcorax melanoramphos). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-07)]. (ang.).
- ↑ a b Corcorax melanorhamphos, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Corcoracidae Mathews, 1927 – skałowrony – Australian Mudnesters (wersja: 2021-01-16). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-17].
- ↑ www.birdlife.org – strona o stanie populacji ptaków
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Crows, mudnesters, melampittas, Ifrit, birds-of-paradise. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-17]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- D. Chandler, D. Couzens, E. Dunn, J. Elphic, R. Hume i inni: Ptaki. Warszawa: MULTICO Oficyna wydawnicza, 2008, seria: Fakty o zwierzętach świata. ISBN 978-83-7073-583-8.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).