Skurcz izowolumetryczny
Skurcz izowolumetryczny – skurcz serca zachodzący przy tej samej, stałej objętości komorowej. W trakcie skurczu izowolumetrycznego dochodzi do wzrostu ciśnienia w komorze serca przy zamkniętych zastawkach przedsionkowo-komorowych, jak i półksiężycowatych pnia płucnego i aorty. Skurcz izowolumetryczny kończy się z chwilą otwarcia zastawek[1].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Górski J , Fizjologia człowieka, Wydawnictwo lekarskie PZWL, 2010 .
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Fizjologia człowieka Górski J, Wydawnictwo lekarskie PZWL, Warszawa 2010