Sokoli ząb
Sokoli ząb – termin odnoszący się do tępej struktury na dziobie u sokołów (Falconinae)[1], ale również u kań (Milvus) i dzierzb (Lanidae)[2].
Struktura ta znajduje się na szczęce[2]. Sokolemu zębowi natomiast odpowiada wcięcie na żuchwie[2]. Służy przede wszystkim do chwytania zdobyczy i szybkiego jej uśmiercania poprzez łamanie kręgów szyjnych[3][4][2], później ten przyrząd nie jest potrzebny (następuje „skubanie” ofiary[5]). Cały mechanizm ogółem jest porównywany do cięcia nożycami[2]. Sokoli ząb jest skuteczny do zabijania przeważnie małych ofiar jak np. gryzoni i innych drobnych ssaków lub małych i dużych ptaków (np. wróbli, skowronków, bażantów, gołębi[5]) oraz ich piskląt[6].
W porównaniu do jastrzębi i orłów, sokoły wraz z dzierzbami nie mają tak mocnych szponów, które mogłyby skutecznie uśmiercić zdobycz, a więc sokoli ząb zastępuje im to, ponieważ nie mają tak silnych szponów i kończyn[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Sokołowate, [w:] Lars Svensson, Ptaki. Najpełniejszy przewodnik do rozpoznawania ptaków Europy, 2018, s. 116, ISBN 978-83-7763-406-6 [dostęp 2022-04-30] (pol.).
- ↑ a b c d e Birdword: An Illustrated Guide To Some Tongue-Twisting Ornithological Terms, [w:] All About Birds [online], Cornell Lab of Ornithology [dostęp 2024-01-14] (ang.).
- ↑ Theodor Mebs, Ptaki drapieżne Europy. Przewodnik, Multico, 1998, s. 10, ISBN 83-7073-176-7 [dostęp 2022-04-30] (pol.).
- ↑ Rick Espie, Falcons, [w:] The Encyclopedia of Saskatchewan [online] [dostęp 2022-04-30] (ang.).
- ↑ a b Zwierzęta drapieżne wrogie gołębiom, [w:] Andrzej Dubiel, Bolesław Nowicki, Edward Pawlina, Gołębie. chów, hodowla, rasy, Wydawnictwo Rolne i Leśne, 1996, s. 84, ISBN 83-09-01803-7 [dostęp 2022-04-30] (pol.).
- ↑ Wszystkie inne, [w:] Andrzej Kruszewicz, Młody ornitolog, 2014, s. 89, ISBN 978-83-7763-296-3 [dostęp 2022-04-30] (pol.).
- ↑ Kyla Fisk (red.), Bird Anatomy: Tomial Tooth, [w:] World of Birds [online], 2022 [dostęp 2024-01-14] (ang.).