Soliloquium (album)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Soliloquium
Wykonawca albumu studyjnego
Normalsi
Wydany

28 lutego 2005

Gatunek

rock, post grunge

Długość

52:42

Wydawnictwo

Fonografika

Producent

Paweł Marciniak

Oceny
Album po albumie
Tzw. Niewydana płyta (nieoficjalna, dostępna tylko w sieci)
(2000)
Soliloquium
(2005)
Dekalog, czyli Piekło Muzykantów
(2006)

Soliloquium – drugi studyjny album zespołu Normalsi, wydany 28 lutego 2005 roku[2].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Soliloquium to opowieść artysty – muzyka, żyjącego na granicy szaleństwa, mówiącego do siebie o świecie, w którym nikt nie potrafi słuchać. Bogata w obrazy, ale smutna to historia człowieka samotnie szukającego punktu odniesienia wobec własnego losu na dachach i kominach wyrastających nad miastem, w którym żyje. Stąd roztacza się widok na jego życie pełne pomyłek, zdrad własnych i cudzych, rozstań z tymi, których kochał, porzuconych nadziei, śmierci bliskich, bólu topionego w alkoholu, tęsknoty za utraconym rajem dzieciństwa i rozpaczliwej wiary w to, co niemożliwe.

Lista utworów[edytuj | edytuj kod]

  1. "Intro" – 1:00
  2. "Solilokwium" – 5:14
  3. "Łajza" – 3:19
  4. "Komin" – 4:28
  5. "Do stracenia" – 4:00
  6. "Juda" – 4:32
  7. "Patologia" – 3:20
  8. "Śmierć jak kot" – 5:08
  9. "Czarny tydzień" – 5:32
  10. "Twój głos niespokojny" – 3:37
  11. "Wielki b" – 3:13
  12. "Moja wojna" – 2:18
  13. "Nie ma mowy" – 4:03
  14. "Outro" – 0:58

Twórcy[edytuj | edytuj kod]

  • Piotr "Chypis" Pachulski – wokal, gitara elektryczna
  • Mirek "Koniu" Mazurczyk – gitara elektryczna
  • Marcin "Rittus" Ritter – gitara basowa
  • Adam "Marszałek" Marszałkowski – perkusja

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Łukasz Wewiór. Normalsi: Soliloquium. „Teraz Rock”. 4 (38), s. 81-83, 2006. ISSN 1730-394X. (pol.). 
  2. Soliloquium [online], muzyka.wp.pl [dostęp 2013-07-13] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]