Spanda

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Spanda (dewanagari स्पन्द „wibracja, pulsowanie”[1] ) – jedna z podstawowych koncepcji w monistycznym śiwaizmie kaszmirskim, będąca zarazem źródłem, jak i manifestacją najwyższej rzeczywistości. Jest tożsama zarówno z czystą świadomością Śiwą, jak i stwórczą energią Śakti i światem materialnym Anu, Nara. Spanda to wibracja, która w niezmiennym Śiwie przyczynia się do pojawienia się, trwania i ustania wszechświata[2]. Najważniejszym tekstem eksponującym ten pogląd jest Spandakarika z komentarzem Kszemaradźi Spandanirnaja.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Przedmowa. W: Siwasutry, czyli sutry Siwy przez czcigodnego Wasuguptę odczytane oraz komentarzami ułożonymi przez Śri Kszemaradżę zwanego też Krysznadasą opatrzone. przełożyła Anna Rucińska. Wyd. 1. Warszawa: Fundacja Vivaswan, 2015, s. 11. ISBN 978-83-938477-4-7.
  2. Siambhawopaja. Droga Śiambu. W: Siwasutry, czyli sutry Siwy przez czcigodnego Wasuguptę odczytane oraz komentarzami ułożonymi przez Śri Kszemaradżę zwanego też Krysznadasą opatrzone. przełożyła Anna Rucińska. Wyd. 1. Warszawa: Fundacja Vivaswan, 2015, s. 75. ISBN 978-83-938477-4-7.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Spanda Karikas – The Divine Creative Pulsation oprac. Jaideva Singh, Motilal Banarsidass, Delhi 1980