Dymitr Samozwaniec II: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Zobacz też: drobne merytoryczne |
→Życiorys: drobne merytoryczne |
||
| Linia 27: | Linia 27: | ||
Swoje rządy opierał na wojskach najemnych, polsko-litewskiej szlachcie uczestniczącej ochotniczo w [[Dymitriady|II Dymitriadzie]] oraz bojarstwie pozostającym w opozycji do rodu Szujskich. Większą część swoich kampanii wojennych poświęcił na oblężenie Moskwy. Rezydował w obozie w miejscowości [[Tuszyno]], niedaleko [[Moskwa|Moskwy]]. |
Swoje rządy opierał na wojskach najemnych, polsko-litewskiej szlachcie uczestniczącej ochotniczo w [[Dymitriady|II Dymitriadzie]] oraz bojarstwie pozostającym w opozycji do rodu Szujskich. Większą część swoich kampanii wojennych poświęcił na oblężenie Moskwy. Rezydował w obozie w miejscowości [[Tuszyno]], niedaleko [[Moskwa|Moskwy]]. |
||
Po wkroczeniu na teren Carstwa Rosyjskiego wojsk królewskich pod dowództwem hetmana [[Stanisław Żółkiewski|Stanisława Żółkiewskiego]] zaczął tracić wpływy i sojuszników. Zginął podczas kłótni z [[giermek|giermkiem]] Piotrem Urusowem. |
Po podpisaniu przez Szujskiego w lutym 1609 roku sojuszu ze Szwecją (będącej w stanie wojny z Polską) i w konsekwencji wkroczeniu na teren Carstwa Rosyjskiego wojsk królewskich pod dowództwem hetmana [[Stanisław Żółkiewski|Stanisława Żółkiewskiego]] Dymitr Samozwaniec II zaczął tracić wpływy i sojuszników. Zginął podczas kłótni z [[giermek|giermkiem]] Piotrem Urusowem. |
||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
||
Wersja z 13:08, 27 mar 2013
Szablon:Władca kraju infobox Dymitr Samozwaniec II, (znany także jako Łżedymitr, ros. Лжедмитрий, lub Łotr Tuszyński, ros. Тушинский вор) (zm. 22 grudnia 1610) – pretendent do tronu Carstwa Rosyjskiego
Życiorys
Podawał się za cudownie ocalonego Dymitra Samozwańca I. Był najgroźniejszym wrogiem politycznym cara Wasyla IV Szujskiego i jego konkurentem do panowania nad Carstwem Rosyjskim. Mimo że nigdy nie opanował Moskwy, w latach 1608-1610 kontrolował większą część państwa rosyjskiego i zorganizował własną administrację oraz dwór.
Swoje rządy opierał na wojskach najemnych, polsko-litewskiej szlachcie uczestniczącej ochotniczo w II Dymitriadzie oraz bojarstwie pozostającym w opozycji do rodu Szujskich. Większą część swoich kampanii wojennych poświęcił na oblężenie Moskwy. Rezydował w obozie w miejscowości Tuszyno, niedaleko Moskwy.
Po podpisaniu przez Szujskiego w lutym 1609 roku sojuszu ze Szwecją (będącej w stanie wojny z Polską) i w konsekwencji wkroczeniu na teren Carstwa Rosyjskiego wojsk królewskich pod dowództwem hetmana Stanisława Żółkiewskiego Dymitr Samozwaniec II zaczął tracić wpływy i sojuszników. Zginął podczas kłótni z giermkiem Piotrem Urusowem.
Zobacz też
Bibliografia
- Henryk Wisner. Król i car. Rzeczpospolita i Moskwa w XVI i XVII wieku. Warszawa 1995. ISBN 83-05-12776-1