Iwan Dogiel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Iwan Dogiel

Iwan Michajłowicz Dogiel (ur. 7 marca?/19 marca 1830 w Zalesiu, zm. 3 sierpnia?/16 sierpnia 1916 w Kazaniu) – rosyjski farmakolog polskiego pochodzenia, profesor Uniwersytetu w Kazaniu.

Urodził się w Zalesiu w guberni witebskiej, jako syn drobnego właściciela ziemskiego Michała Dogiela. Ukończył gimnazjum w Kownie i Akademię Medyko-Chirurgiczną w Sankt Petersburgu. W 1864 roku został doktorem medycyny. Profesorem farmakologii na Uniwersytecie w Kazaniu został w 1869 roku. Publikował w języku polskim, niemieckim i rosyjskim.

Żonaty z księżną Oboleńską.

Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]

  • Ueber den Musculus dilatator pupillae. Arch. f. micr. Anat., 1870
  • Die Ganglienzellen des Herzens. Arch. f. micr. Anat., 1877
  • Die Betheiligung der Nerven an den Schwankungen in der Pupillenweite. Pflugers Arch, 1894
  • Сравнительная анатомия, физиология и фармакология сердца. Казань, 1896
  • Влияние музыки на человека и животных. Казань, 1897
  • Сравнительная анатомия, физиология и фармакология кровеносных и лимфатических сосудов. Kazań, 1903
  • Die Photographie der Retina. Pfluger's Archiv, t. 80
  • Спиртные напитки, здоровье и нравственность. Казань, 1912

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]